Powierzchnia księżyca Saturna, Tytana, wygląda trochę jak Ziemia, a nowe badania w końcu wyjaśniają dlaczego.
Największy księżyc Saturna tytan Zawiera kilka bardzo Grunt– Jak krajobraz: jeziora, rzeki, labiryntowe doliny, miękkie wydmy. Jednak te formacje geologiczne na Tytanie są wykonane z zupełnie innych materiałów. Zamiast wody jest ciekły metan które płyną przez rzeki, a zamiast piasku do wydm spływają węglowodory.
Przez lata naukowcy byli zaskoczeni, jak powstały te krajobrazy, biorąc pod uwagę ich nieziemski skład. Ale teraz zdecydowali się na bardzo prawdopodobną teorię.
Ponieważ zakłada się, że złoża Tytana składają się ze stałych związków organicznych, muszą być one bardziej kruche niż złoża krzemianowe znalezione na Ziemi. Zatem wiatry azotu i ciekłego metanu powinny erodować osady Tytana na drobny pył, który nie byłby w stanie utrzymać tak różnorodnych struktur.
Związane z: Olśniewające widoki pokazują powierzchnię księżyca Saturna, Tytana, jak nigdy dotąd
Zespół kierowany przez Matthew LaPottera, profesora nauk o Ziemi na Uniwersytecie Stanforda, znalazł potencjalne rozwiązanie: połączenie filcowania, wiatru i zmian pór roku może być w stanie wykonać zadanie na Tytanie.
Naukowcy zbadali rodzaj osadów zwanych ooidami, które można znaleźć na Ziemi i które mają skład podobny do Tytana.
Robak występuje w wodach tropikalnych, gdzie tworzy bardzo drobne granulki. Te granulki jednocześnie zbierają materiał w wyniku chemicznego wytrącania i erodują do morza. Dzięki temu utrzymują stałą objętość.
Naukowcy sądzą, że coś podobnego może wydarzyć się na Tytanie.
„Postawiliśmy hipotezę, że spiekanie – które polega na łączeniu sąsiednich ziaren w jeden kawałek – może zrównoważyć erozję, gdy wiatr przesuwa ziarna”, Laputre. Powiedział w oświadczeniu.
Następnie zespół przeanalizował dane atmosferyczne z Tytana, które zostały zarejestrowane podczas Cassini ważne, aby ustalić, w jaki sposób te osady mogły uformować tak bardzo różne cechy geologiczne, które zaobserwowano na całej planecie.
Naukowcy odkryli, że wokół równika księżycowego częściej występowały wiatry, co stworzyło optymalne warunki do rozwoju wydm. Jednak gdzie indziej zespół podejrzewa, że słabe wiatry umożliwiły powstawanie gruboziarnistych ziaren, a tym samym bardziej stałych skał osadowych. Stamtąd wiatry mogą erodować twardą skałę w drobniejsze osady, tak jak ma to miejsce na Ziemi.
Co więcej, ponieważ wiadomo, że Tytan jest jedynym ciałem niebieskim w naszej grupie Układ Słoneczny Poza sezonowym cyklem transportu cieczy na Ziemi, zespół Lapotre’a postawił hipotezę, że ruch ciekłego metanu prawdopodobnie przyczynia się również do erozji i rozwoju osadów.
„Pokazujemy, że na Tytanie – podobnie jak na Ziemi i jak to było na Marsie – mamy aktywny cykl sedymentacyjny, który może wyjaśnić rozkład równoleżnikowy krajobrazu poprzez okazjonalną erozję i spiekanie z pór roku Tytana” – powiedział Laputre. . „Wspaniale jest pomyśleć o tym, jak ten alternatywny świat istnieje do tej pory, w którym rzeczy są bardzo różne, ale bardzo podobne”.
Hipoteza Opublikowany w Listy badań geofizycznych 1 kwietnia.
Śledź Stephanie Daddy na Twitterze Umieść tweeta. Podążaj za nami na Twitterze Umieść tweeta i dalej Facebook.
„Nagradzany beeraholik. Fan Twittera. Podróżnik. Miłośnik jedzenia.