Czy ten człowiek może naprawić kobiecą drużynę we Francji?

Baner wisi pod centralną klatką schodową eleganckiego hotelu, który był zdominowany przez reprezentację Francji na Mistrzostwach Świata kobiet. Hervé Renard chciał mieć pewność, że nikt z jego zespołu nie przegapi.

Umieszczone na nim motywacyjne słowa są typowym rodzajem pozytywnego przesłania, które zespoły gromadzą przed najważniejszymi ligami sportowymi. Ale dla tego francuskiego zespołu i dla Reynarda, ich podróżującego trenera, słowa te mają dodatkowe znaczenie po okresie, o którym wielu członków zespołu wolałoby zapomnieć.

Stwierdzono w nim: „Tylko duch zespołowy może sprawić, że spełnisz swoje marzenia”.

Renard użył tego wyrażenia, kiedy po raz pierwszy spotkał francuską drużynę na początku tego roku, zaledwie kilka miesięcy przed mundialem. Niedługo po tym, jak został wybrany, by zastąpić zwolnioną trenerkę Corinne Diacre, ale już wtedy wiedział, że to wiadomość, która odbije się echem w drużynie, którą wymyśliła nawet jego federacja.złamany” to jest nie do odzyskania.

„Brakowało nam jednostki”, powiedział Reynard w wywiadzie na słonecznej werandzie przed obozem drużyny w zeszłym tygodniu, „być może największego cięcia w kobiecej piłce nożnej”.

Francja przybyła do Australii w tym miesiącu jako faworyt Mistrzostw Świata w naprawie. W ostatnich miesiącach targały nim ostre spory gracze przegraliI Powitał ich z powrotemi wtedy Znów ich zgubiłem. Zmieniłem trenerów, zmieniłem podejście i zmieniłem taktykę. A teraz poprosiłem Reynarda, szacownego 54-latka, który ma bogate CV z mistrzostw świata mężczyzn, ale nie ma wcześniejszego doświadczenia w trenowaniu kobiet, żeby przynajmniej doprowadził go do półfinału.

Powiedział, że rozpoczął ten proces, mówiąc otwarcie o tym, czego nie wiedział.

„Dla mnie to wszystko było nowe, ponieważ nie znałem kobiecej piłki nożnej, nie wiedziałem, jak zarządzać dziewczynami” – powiedział. „Miałam szczęście, ponieważ wiele osób już pracuje z kobiecą piłką nożną w naszej drużynie. Więc słucham.”

To, co odziedziczył, to utalentowany zespół w rozsypce. Wieloletnia kapitan drużyny, Wendy Renard (niespokrewniona z Hervé), ogłosiła, że ​​nie zagra na mundialu, aby zachować zdrowie psychiczne. Dwie inne gwiazdy poszły w ich ślady, mówiąc, że nie wrócą, chyba że nastąpi zmiana w kierownictwie zespołu.

Były wcześniejsze kontrowersje pod okiem Diacre, ówczesnego trenera, ale nic poważnego ani egzystencjalnego. Buntownicze nastroje przerodziły się w otwarty bunt.

W obliczu kryzysu związanego ze zbliżającymi się mistrzostwami świata Francuska Federacja Piłki Nożnej podjęła działania, ogłaszając po krótkim dochodzeniu, że Diacre musiał odejść. Federacja powiedziała, że ​​wyobcowanie między nią a drużyną stało się tak wielkie, że „osiągnęło punkt bez powrotu”.

Hervé Renard, który cieszył się udanym i lukratywnym postojem w podróżującej karierze trenerskiej w Arabii Saudyjskiej, powiedział, że działał impulsywnie, gdy wiadomość się rozeszła. Skontaktował się z Jean-Michelem Aulasem, jednym z najbardziej wpływowych ludzi we francuskim futbolu i członkiem zarządu Francuskiej Federacji. Renard poznał go dziesięć lat temu, kiedy nie został trenerem męskiej drużyny Lyonu. Powiedział Olasowi, że chce być brany pod uwagę przy jego otwarciu.

Obiecał poważną zmianę na swojej ścieżce kariery. Aż do chwili, gdy podniósł słuchawkę telefonu, aby wysłać Oliasowi wiadomość, Renard powiedział, że tylko raz pomyślał o trenowaniu kobiet: przypływ fantazji, który pojawił się, gdy oglądał grę Francji na ostatnich mistrzostwach świata. Potem powiedział, że jego zainteresowanie trwało „może tylko przez kilka sekund”.

Ale teraz, gdy po raz pierwszy odwzajemniono jego zainteresowanie trenowaniem kobiecej drużyny, napotyka problem. Aby przyjąć tę pracę, potrzebowałby pozwolenia od działaczy piłkarskich w Arabii Saudyjskiej, gdzie miał kontrakt, i musiałby zaakceptować znaczną obniżkę wynagrodzenia. Praca w Arabii Saudyjskiej była płatna nie mniej niż „20 razy” tyle, ile zarabiałby, szkoląc Francuzki, wyjaśnił Renard z uśmiechem.

„Kiedy jesteś w Arabii Saudyjskiej, nie jest to do końca rzeczywistość” – powiedział. „Więc czasami dobrze jest być prawdziwym”.

Kilka miesięcy później Reynard powiedział, że nadal nie potrafi wyjaśnić, dlaczego rzuca kapelusz na ring, po czym spojrzał w dół na francuski herb na lewej piersi jego dresu. Powiedział, że będąc trenerem pięciu innych drużyn narodowych, szansa na poprowadzenie kraju, w którym się urodził, była niewątpliwie dużym zainteresowaniem. Nawet wtedy niektórych rzeczy nie da się wyjaśnić, powiedział Renard. „Wciąż nie wiem dokładnie, dlaczego zdecydowałem” – powiedział.

Reynard jest optymistą co do swojego rzadkiego wyczynu polegającego na trenowaniu dwóch mistrzostw świata w ciągu roku. „Najważniejszą rzeczą jest nie brać udziału w dwóch mistrzostwach świata w ciągu sześciu miesięcy” – powiedział. „To coś w nich robi”.

Spośród wszystkich drużyn, które trenował Reynard, jego obecna drużyna zajmuje 1. i 5. miejsce na świecie – utrzymuje wysoką pozycję, mimo że nigdy nie przekroczył półfinału turnieju major. Renard powiedział, że jest to teraz możliwe.

Powiedział: „Musimy w siebie wierzyć”.

Powiedział, że kazano mu dotrzeć do półfinału, cel, który przyjął. „Nie możemy przyjść tutaj, kiedy jesteś piąty na świecie i powiedzieć:„ O nie, ćwierćfinały wystarczą ”. „Nie. Musimy być bardzo dużym wyzwaniem. Więc naszym pierwszym celem jest dotarcie do półfinału. Potem porozmawiamy o innych rzeczach. „

Reynard miał tylko kilka miesięcy, aby naprawić rozbity skład, zaszczepić ducha zespołowego, którego wymagał jego sztandar, i wierzy, że jego zawodniczki muszą wygrać w tym, co uważa za najbardziej konkurencyjne Mistrzostwa Świata Kobiet w historii.

Na swoim pierwszym obozie treningowym Reynard powiedział zespołowi, że nie obchodzi go to, co wydarzyło się w przeszłości. Nie chciał pozwać minionych meczów, przeszłych kontrowersji, przeszłych pretensji – wszystkiego, co sprawiło, że atmosfera w obozie była tak toksyczna, że ​​gwiazdy takie jak Wendy Renard powiedziały, że wolałyby w ogóle nie grać dla Francji. Ale nie mógł uniknąć ostatniej kontrowersji przed turniejem.

Khaira Hamraoui, doświadczona i utalentowana pomocniczka, regularnie grająca w reprezentacji narodowej, została w 2021 roku zaatakowana przez zamaskowanych mężczyzn po kolacji z jej klubem Paris Saint-Germain. Opad odbił się echem zarówno w klubie, jak i reprezentacji, a była koleżanka z drużyny Aminata Diallo została oskarżona o udział w ataku, a inni byli wściekli na początkowe twierdzenia Hamraoui, że oni lub ludzie, których znali, byli w to zamieszani.

Dziwny epizod prześladuje drużynę narodową od ponad dwóch lat. W obliczu jej odrodzenia w obozie Francji, Renard powiedział, że postanowił nie sprowadzać Al Hamraoui na mistrzostwa świata, mówiąc jej podczas bezpośredniego spotkania, dlaczego nie zostanie wybrana.

Powiedział, że powiedział Al-Hamrawi, że nie wystartuje, a miejsce na ławce będzie martwiło zawodniczkę z jej doświadczenia. „Myślę, że dla tego rodzaju graczy zaczynasz w pierwszej jedenastce lub jest to bardzo trudne do ławki” – powiedział. „Nie możemy wyprzedzić konkurencji, jeśli nie mamy świetnego ducha zespołowego”.

Renard przyznał, że nie każdy wybór, którego dokona, będzie tym właściwym. Ale powiedział, że jest szczery ze swoimi graczami w kwestii tego, co wie, a czego nie.

„Powiedziałem dziewczynom:” Może popełnię kilka błędów. Jeśli powiem coś nie tak, po prostu mi powiedz. Ale krok po kroku nauczysz się, jak sobie radzić „- powiedział.

Jego gracze mówią, że na razie słyszą właściwe rzeczy. „Ciągle naciska na nas, abyśmy byli najlepszą wersją nas samych” – powiedziała pomocniczka Grace Giuro. Ostatni wywiad. Wendy Rennard powiedziała: „Dopóki wszyscy mają taką samą wizję i chęć pójścia w tym samym kierunku, możemy osiągnąć coś wspaniałego”.

Mistrzostwa Świata odbywają się z największym naciskiem na kobiecą piłkę nożną w historii tego sportu, a drużyny i zawodniczki wykorzystują platformę, aby domagać się większego uznania i rekompensaty za ich wysiłki. FIFA, światowy organ zarządzający piłką nożną, w ciągu czterech lat ponad trzykrotnie zwiększył pulę nagród, do kwoty 110 milionów dolarów. Jego krytycy stwierdzili, że nowa liczba to za mało, a pula nagród w wysokości 440 milionów dolarów przyznana mężczyznom na Mistrzostwach Świata 2022 musi zostać dopasowana w 2022 roku.

Hervé Renard docenił postęp, jaki dokonał się w kobiecej piłce nożnej, zwłaszcza od ostatnich Mistrzostw Świata. Ale powiedział, być może kontrowersyjnie, że „kobiety wciąż muszą być trochę cierpliwe”, jeśli chodzi o pchanie.

Powiedział, że wraz ze wzrostem zainteresowania rośnie również potencjał zarobkowy. Powiedział jednak, że rzeczywistość komercyjna znalazła odzwierciedlenie w różnicy w dochodach ze sportu i przedstawił analogię, aby zilustrować swój punkt widzenia.

„Gdybyś miał jedną restaurację serwującą 1000 posiłków wieczorem i jedną z 300 posiłkami, to nie byłoby to samo” – powiedział. „Pod koniec nocy na płycie nie jest to ta sama kwota. Piłka nożna jest taka sama. To biznes. „