Astronomowie być może rozwiązali zagadkę narodzin niektórych z najjaśniejszych i najgorętszych gwiazd we wszechświecie.
Zespół kierowany przez naukowców z Instytutu Astrofizyki Wysp Kanaryjskich (IAC) znalazł dowody sugerujące, że niebieskie nadolbrzymy powstają, gdy dwie gwiazdy w układzie podwójnym tworzą spiralę i łączą się.
Niebieskie olbrzymy typu B są co najmniej 10 000 razy jaśniejsze, od dwóch do pięciu razy gorętsze i od 16 do 40 razy masywniejsze od Słońca. Gigantyczne niebieskie nadolbrzymy są tak ekstremalne, że naukowcy postawili hipotezę, że mogły powstać podczas rzadkiej, krótkiej fazy ewolucji gwiazd.
Problem z tym pomysłem polega na tym, że oznacza to, że gigantyczne niebieskie nadolbrzymy są rzadkim widokiem, a mimo to są powszechnie obserwowane w całym wszechświecie. W rezultacie jego pochodzenie od dziesięcioleci intryguje naukowców.
Powiązany: Być może 1 na 12 gwiazd połknęła planetę
Istnieje wskazówka dotycząca nadolbrzymej natury niebieskich nadolbrzymów: istnieją one same, bez związanej grawitacyjnie gwiazdy towarzyszącej. To dziwne, ponieważ im masywniejsza jest gwiazda, tym większe jest prawdopodobieństwo, że będzie miała towarzysza. Około 50% gwiazd wielkości Słońca ma towarzysza, ale ma go około 75% gwiazd masywniejszych.
Jednak niebieskie olbrzymy, niektóre z najbardziej masywnych gwiazd, czują się samotne. Może to wynikać z faktu, że niebieskie olbrzymy istnieją w układach, w których ich mieszkańcy posunęli się już spiralnie, zderzyli i połączyli.
Zespół naukowców postanowił to zbadać, analizując 59 niebieskich nadolbrzymów typu B znajdujących się w Wielkim Obłoku Magellana, galaktyce satelitarnej Drogi Mlecznej, i tworząc nowe symulacje gwiazd.
„Symulowaliśmy łączenie się ewoluujących gigantycznych gwiazd z ich mniejszymi gwiezdnymi towarzyszami w szerokim zakresie parametrów, biorąc pod uwagę interakcje i mieszanie się obu gwiazd podczas łączenia się” – powiedziała kierownik badania i badacz IAC Athira Menon. – stwierdził w oświadczeniu. „Nowo narodzone gwiazdy żyją jako niebieskie olbrzymy przez drugą najdłuższą fazę życia gwiazdy, kiedy spala hel w swoim jądrze”.
Odkrycia zespołu sugerują, że niebieskie nadolbrzymy wkraczają w ewolucyjną przerwę w klasycznej fizyce gwiazd, czyli etap ewolucji gwiazd, na którym astronomowie nie spodziewają się widzieć gwiazd. Pytanie brzmi: czy to może wyjaśnić niezwykłe właściwości niebieskich olbrzymów? Odpowiedź wydaje się brzmieć: tak.
„To uderzające, że odkryliśmy, że gwiazdy powstałe w wyniku takich połączeń skuteczniej odtwarzają skład powierzchni, zwłaszcza wzmocnienie azotem i helem, dla dużej części próbki niż konwencjonalne modele gwiazd” – powiedział Danny Lennon, członek zespołu i pracownik naukowy IAC. „To sugeruje, że fuzje mogą być dominującym kanałem produkcji niebieskich nadolbrzymów”.
Nowe wyniki mogą stanowić duży krok w kierunku rozwiązania nierozstrzygniętego problemu dotyczącego narodzin gigantycznych niebieskich gwiazd, wskazując również na znaczenie łączenia się gwiazd podwójnych w powstawaniu gromad gwiazd i ogólnych kształtach galaktyk.
W kolejnym kroku badań zespół przeniesie swoją uwagę z narodzin gigantycznych niebieskich gwiazd na śmierć tych masywnych obiektów. Naukowcy będą badać, w jaki sposób eksplozje supernowych gigantycznych niebieskich gwiazd tworzą gwiazdy neutronowe i czarne dziury.
Wyniki badań zespołu opublikowano na początku tego miesiąca w czasopiśmie Listy do dzienników astrofizycznych .
„Nagradzany beeraholik. Fan Twittera. Podróżnik. Miłośnik jedzenia.