JWST wykonuje zdjęcia pierwszych pasów asteroid, jakie kiedykolwiek widziano poza Układem Słonecznym

Znajduje się około 25 lat świetlnych od Ziemi usta wieloryba, jedna z najjaśniejszych gwiazd na nocnym niebie. System Fomalhaut przyciąga uwagę astronomów od dziesięcioleci, ale dopiero teraz możemy lepiej go zrozumieć dzięki Kosmicznemu Teleskopowi Jamesa Webba. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie W poniedziałek grupa naukowców złożona głównie z astronomów z University of Arizona i NASA Jet Propulsion Laboratory stwierdziła, że ​​system Fomalhaut jest .

Od 1983 roku astronomowie wiedzieli, że liczący 440 milionów lat Fomalhaut jest otoczony pyłem i gruzem, ale nie spodziewali się znaleźć trzech różnych pól gruzu otaczających gwiazdę. Jeden z nich, najbliższy Fomalhaut, jest podobny do pasa asteroid naszego Układu Słonecznego, ale znacznie bardziej rozległy niż oczekiwano. tak jak Wewnętrzny pas asteroid Fomalhaut rozciąga się od około siedmiu jednostek astronomicznych od gwiazdy do około 80 jednostek astronomicznych. Aby spojrzeć na te liczby z perspektywy, jest to około 10 razy więcej wewnętrznego pasa asteroid, niż spodziewali się znaleźć astronomowie.

Jednak nie to jest najciekawszą cechą systemu Fomalhaut. Poza wewnętrznym pasem planetoid Fomalhauta znajduje się drugi pas szczątków, który jest nachylony o 23 stopnie bardziej niż cokolwiek innego na orbicie gwiazdy. „To naprawdę wyjątkowy aspekt systemu” – powiedział András Gáspár, główny autor badania. . Dodał, że przechylony pas może być wynikiem obecności planet na orbicie Fomalhauta, których astronomowie jeszcze nie odkryli.

„Pasy wokół Fomalhaut to rodzaj powieści kryminalnej: Gdzie są planety?” powiedział George Rickey, jeden z astronomów biorących udział w badaniu. „Myślę, że stwierdzenie, że wokół gwiazdy może istnieć naprawdę interesujący układ planetarny, nie jest zbyt wielkim skokiem”.

Ale dalej od Fomalhaut znajduje się podobny do Pasa Kuipera zewnętrzny pierścień śmieci naszego Układu Słonecznego. Zawiera element, który Gáspár i jego współpracownicy nazwali Wielką Chmurą Pyłu. Nie jest jasne, czy ta funkcja jest częścią systemu Fomalhaut, czy też czymś, co świeci zza niej, ale podejrzewają, że powstała, gdy zderzyły się ze sobą dwie kosmiczne skały o szerokości ponad 400 mil. Według Gáspára i jego współpracowników, wokół Fomalhaut mogą znajdować się trzy lub więcej planet wielkości Urana i Neptuna. Obecnie analizują obrazy JWST, które mogą ujawnić istnienie tych planet.

Wszystkie produkty polecane przez Engadget są wybierane przez nasz zespół redakcyjny, niezależnie od naszej firmy macierzystej. Niektóre z naszych historii zawierają linki partnerskie. Jeśli kupisz coś za pośrednictwem jednego z tych linków, możemy otrzymać prowizję partnerską. Wszystkie ceny są aktualne w momencie publikacji.