Korki w systemach odzyskiwania wody na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej były tak mocno dokręcone, że węże trzeba było odesłać na Ziemię w celu oczyszczenia i uzupełnienia. Dzieje się tak dzięki gromadzeniu się biofilmów: zbiorowisk mikroorganizmów, które sklejają się ze sobą, a często także z powierzchniami – na przykład wnętrzami rur do odzyskiwania wody. Te drobnoustroje lub grzyby mogą zatykać filtry w systemach uzdatniania wody i powodować choroby astronautów.
Zatem przestrzeń, podobnie jak Ziemia, ma problem z zarazkami – i co z tego? Ponieważ biofilmy mogą naruszać integralność i uszkadzać sprzęt, w tym skafandry kosmiczne, urządzenia do recyklingu, grzejniki i urządzenia do uzdatniania wody, wymiana uszkodzonych materiałów może kosztować agencje kosmiczne. Na cały rok 2023 NASA przeznaczyła ogromną sumę 1,3 miliarda dolarów W ramach budżetu na zaopatrzenie misji towarowych na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Zapobieganie rozwojowi drobnoustrojów podczas misji kosmicznych w osłonie będzie miało szczególne znaczenie w przypadku długich misji do miejsc takich jak Księżyc czy Mars, gdzie szybki powrót na Ziemię w celu naprawy lub leczenia chorych astronautów jest mniej wykonalny.
W Wzajemna współpraca Naukowcy z Uniwersytetu Kolorado, Massachusetts Institute of Technology i NASA Ames Research Center zbadali próbki ze stacji kosmicznej, używając dobrze zdefiniowanego i dobrze poznanego gatunku bakterii Gram-ujemnych. Naukowcy dołączyli także do ekspertów ds Płynny poślizg, firmy prowadzonej przez badacza z MIT Kripy Varanasi, która specjalizuje się w „eliminowaniu tarcia pomiędzy ciałami stałymi i cieczami”. Multidyscyplinarne badanie wykazało, że pokrycie powierzchni cienką warstwą kwasów nukleinowych hamuje rozwój bakterii w próbkach wystawionych na działanie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Naukowcy doszli do wniosku, że kwasy te przenoszą niewielki ujemny ładunek elektryczny, który zapobiega przyleganiu drobnoustrojów do powierzchni. Należy jednak zaznaczyć, że bakterie napotkały nie tylko barierę fizyczną, ale także chemiczną: powierzchnie testowe zostały wtrawione w „nanotrawę”. Te silikonowe śruby, które wyglądają jak małe laski, następnie pokryto olejem silikonowym, tworząc śliską powierzchnię, do której biofilm z trudem się przylegał.
Zastosowanie tej specyficznej metody pokrywania powierzchni kwasami nukleinowymi w celu zapobiegania gromadzeniu się biofilmu wykazało, że w próbkach lądowych powstawanie drobnoustrojów zostało ograniczone o około 74 procent. Co zaskakujące, próbki ze stacji kosmicznej wykazały jeszcze większą redukcję, wynoszącą około 86 procent. Ale, Jedno zalecenie Na podstawie tych wstępnych ustaleń zespół doszedł do wniosku, że w przyszłej misji należy przeprowadzić długoterminowe testy. „Nie wiemy, jak długo będziemy w stanie utrzymać tę wydajność” – stwierdziła w niedawnym badaniu Pamela Flores, mikrobiolog z Uniwersytetu w Kolorado, która brała udział w badaniu. oświadczenie. „Dlatego zdecydowanie zalecamy dłuższy okres inkubacji, a także, jeśli to możliwe, ciągłą analizę, a nie tylko punkty końcowe”.
„Nagradzany beeraholik. Fan Twittera. Podróżnik. Miłośnik jedzenia.