Wielki Wybuch we Wszechświecie trwa

To świat, który zjada psa. Zaledwie dwa tygodnie temu, 3 maja, astronomowie poinformowali, że zauważyli gwiazdę, która była na najlepszej drodze do pochłonięcia jednej z jej planet. Zaledwie dwa dni temu opisał inny zespół Czarne dziury rozrywające gwiazdy i pochłaniające je w procesie znanym jako zaburzenie pływowe lub TDE

Teraz międzynarodowa grupa astronomów donosi, że obserwuje jeden z najbardziej gwałtownych i energicznych aktów kosmicznego kanibalizmu, jakiego kiedykolwiek była świadkiem, być może największą eksplozję, jaką kiedykolwiek widziano w historii wszechświata. Osiem miliardów lat świetlnych od Ziemi, w ciemności poza gwiazdozbiorem Liska, czarna dziura miliard razy masywniejsza od Słońca wydaje się pożerać ogromną chmurę gazu. badanie zjawiska Friday ukazał się w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Badanie rozpoczęło się 13 kwietnia 2021 r., kiedy Zwicky Transit Facility, mały teleskop, który był zajęty poszukiwaniem eksplodujących gwiazd lub supernowych, wykrył jasny błysk, który nie spełniał oczekiwań. Większość supernowych zanika po kilku tygodniach; Ten, znany jako AT2021lwx, przetrwał — i eksploduje już od trzech lat.

W rzeczywistości okazuje się, że eksplozja została po raz pierwszy wykryta rok temu przez Terrestrial Asteroid Collision Last Alert System lub ATLAS, sieć automatycznych teleskopów na Hawajach, w RPA i Chile. To był faktyczny początek katastrofy. W miarę postępów obserwowała go globalna sieć teleskopów i satelitów, mierząc jego emisję w całym spektrum elektromagnetycznym, od wysokoenergetycznego promieniowania rentgenowskiego po podczerwień.

„Większość supernowych i zakłóceń pływowych trwa tylko kilka miesięcy, zanim zaniknie” – powiedział Philip Wiseman, astrofizyk z University of Southampton i główny autor nowego artykułu. „To, że coś było jasne przez ponad dwa lata, było od razu niezwykłe”.

Co się stało? „Początkowo myśleliśmy, że ta poświata może być wynikiem pochłonięcia przechodzącej gwiazdy przez czarną dziurę” – powiedział Matt Nicholl z Queen’s University Belfast, który pomagał analizować trwający wybuch. „Jednak nasze modele pokazały, że czarna dziura musiałaby połknąć masę do 15 razy większą od masy naszego Słońca, aby pozostać jasną przez tak długi czas”.

Innym pomysłem było to, że była to eksplozja kwazara – energia wylewająca się z krawędzi supermasywnej czarnej dziury w sercu galaktyki. Ale nie było żadnych zapisów wcześniejszej aktywności kwazarów w tym miejscu, ani nie było tam żadnych widocznych śladów galaktyki.

Wśród wielu nieoczekiwanych wyjaśnień, jak konkludują dr Weizmann i jego współpracownicy, jest to, że czarna dziura wielkości miliarda słońc cieszyła się długą ucztą na masywnym obłoku gazu. Zachęcili kolegów do zbadania podobnych wydarzeń.

„AT2021lwx to wyjątkowe zdarzenie, które nie pasuje do żadnej wspólnej kategorii transjentów” – powiedział dr Wiseman w e-mailu. Dodał, że z całkowitą energią promieniowania równą 100 supernowym, „jest to jeden z najjaśniejszych obiektów tranzytowych, jakie kiedykolwiek odkryto”.

Wstrząs za wstrząs, który umieściłby go w towarzystwie zderzających się czarnych dziur. „Zderzenie czarnych dziur uwalnia energię w falach grawitacyjnych o ekstremalnej jasności – 10 miliardów razy silniejszej niż ta eksplozja” – napisał dr Wiseman. „Ale ta siła trwa tylko 20 milisekund” – powiedział, dodając, że ta eksplozja trwa od lat.