Zwycięzcy i przegrani drabinki March Madness kobiet, kolejne kroki

W 2024 r. nie odbędzie się rewanż za mecz o mistrzostwo kraju w żeńskiej koszykówce uniwersyteckiej, ale LSU kontra Iowa może być świetnym pojedynkiem w pojedynku Elite Eight. Jeśli obaj dojdą tak daleko, to koniec.

Kim są zwycięzcy i przegrani Turnieju Kobiet NCAA? Zaczynamy po stronie przegranych i zaczynamy od dwóch najgorszych drużyn pozostałych w 2023 r. Żadna z nich nie awansuje do Cleveland. Właściwie nikogo nie mogło tam być.

Albany 2 Regional składa się z trzech drużyn, które wiele osób mogło wybrać do Final Four przed ujawnieniem drabinki: obrońca tytułu mistrza kraju LSU, wicemistrz kraju Iowa i UCLA.

Kto pomyślał, że to dobry pomysł? Najwyraźniej komisja selekcyjna NCAA zdecydowała o połączeniu tego trio wraz z czwartym rozstawionym stanem Kansas.

Jak powiedziała analityk ESPN, Rebecca Lobo, z Karoliny Południowej, rozstawiona z numerem 1 w klasyfikacji generalnej turnieju i w tabeli regionalnej Albany 1 zajęła – i wygrała – tak zwaną „łatwiejszą” drabinkę regionalną. Stan Iowa — rozstawiony z numerem 1 po raz pierwszy od 1992 r. — miał wykonać drugi najłatwiejszy rzut rożny w drabince, ale zamiast tego dostał najcięższy.

Mistrz turnieju Big Ten Hawkeyes, wicemistrz turnieju SEC LSU i półfinalista Pac-12 UCLA znaleźli się w pierwszej czwórce w przedsezonowej ankiecie Associated Press, a obecnie znajdują się w pierwszej ósemce. Oczywiście rankingi w ankietach to jedno, a status turnieju NCAA to drugie. Jednak zaskakujące jest widzieć ich wszystkich razem.

„Na początku pomyślałam: «Och, to naprawdę trudny teren»” – powiedziała trenerka LSU Kim Mulkey o swojej pierwszej reakcji na łuk.

Przyjrzyjmy się zwycięzcom i przegranym w grupie kobiet oraz zobaczmy, jak wygląda droga niepokonanej Karoliny Południowej, Kaitlyn Clark i Iowa.

Zwycięzcy

Koguty z Karoliny Południowej

Dwukrotna mistrzyni kraju Karolina Południowa znajduje się w regionie Albany 1 wraz z numerem 2 w Notre Dame, trzecim stanem Oregon i czwartym w stanie Indiana. Irlandczycy są mistrzami turnieju ACC i grają dobrze, ale Gamecocks mają nad nimi przewagę już w tym sezonie. To był listopad w Paryżu – 29-punktowe zwycięstwo Gamecocka – i od tego czasu obie drużyny znacznie się poprawiły.

Gamecocks spisali się tak dobrze, że prawdopodobnie zostaną „zwycięzcami” niezależnie od pojedynków w swojej drabince. Trenerka Dawn Staley musi być jednak zadowolona z ścieżki, jaka czeka jej zespół.

Środkowa Camila Cardoso nie pojawi się w pierwszym meczu stanu Karolina Południowa przeciwko zwycięzcy Sacred Heart Presbyterian po tym, jak została wyrzucona za walkę w finale turnieju SEC. Miałoby to niewielkie znaczenie w tej grze. Ale Gamecocks z radością zrewanżują się zwycięzcy meczu Karolina Północna-Michigan State w meczu 8-9.

Jeśli Gamecocks dotrą do Sweet 16, gdzie ostatni raz odpadli w drugiej rundzie w 2013 roku, mogą zmierzyć się z rozstawioną z numerem 4 drużyną ze stanu Indiana, która ma nadzieję być zdrowsza od ćwierćfinałowej porażki w Turnieju Wielkiej Dziesiątki.

Gdyby doszło do pojedynku Elite Eight pomiędzy Karoliną Południową a Notre Dame, zobaczylibyśmy dwóch najlepszych pierwszoroczniaków w kraju, MiLaysię Fulwiley z Gamecocks i Irlandkę Hannah Hidalgo. Ale wewnętrzna obecność i głębia Karoliny Południowej powinny przenieść Gamecocks do Cleveland.

Liga Bluszczowa

W konferencji wzięły udział dwie drużyny: mistrz Ivy Madness Princeton i wicemistrz Columbia. To dopiero drugi raz, kiedy dwie drużyny Ivy stanęły na wysokości zadania (w 2016 r. na czele znajdowały się Penn i Princeton).

Zarówno Tygrysy, jak i Lions zakończyli rozgrywki ligowe z wynikiem 13:1, a drużyna Columbia zadała Princeton jedyną ligową porażkę 67-65 25 lutego w Nowym Jorku.

Trojany USC

Od 1986 roku, legendy Trojans, ostatniego roku Cheryl Miller, program zajmował pierwsze miejsce aż do niedzieli. USC, rozstawiona z numerem 1 w Portland Regional 3, miała przełomowy sezon, w dużej mierze dzięki JuJu Watkinsowi, pierwszemu studentowi pierwszego roku w wyróżniającej się klasie młodzieży. Ale jak Trojany udowodniły, wygrywając finał turnieju Pac-12, kiedy Stanford skupił się na zamknięciu Watkinsa, USC to coś więcej niż tylko młoda gwiazda.

Trojany czekały długo — od 1994 r. — na ponowne zorganizowanie pierwszych rund turnieju NCAA, więc jest to ekscytujące również dla USC.

Wydaje się, że USC ma dobrą drogę do Elite Eight, gdzie może czekać epickie starcie z Paige Bueckers i rozstawionym z numerem 3 zespołem UConn — najbardziej utytułowanym zespołem w tej części drabinki.

Longhorny z Teksasu

Mistrz turnieju Big 12 zdobył swoje pierwsze rozstawienie od 2004 roku. Longhorns, podobnie jak inny rozstawiony z numerem 1 Iowa, nie zdobył tytułu konferencji w sezonie zasadniczym, ale zdobył mistrzostwo ligi.

Po utracie gwiazdy sezonu Rory Harmon pod koniec grudnia z powodu kontuzji kolana, Teksas musiał radzić sobie w Wielkiej Dwunastce bez niej. Przegrali z Baylorem w stanie Kansas i dwukrotnym mistrzem sezonu regularnego Oklahomą. W mistrzostwach Big 12 drużyna Longhorns pokonała Kansas, K-State i Iowa State, a studentka pierwszego roku Madison Booker zdobyła tytuł Najbardziej Wartościowego Gracza.

Teksas dwukrotnie dotarł do Elite Eight, odkąd Vic Schaefer objął stanowisko trenera w sezonie 2020–2021. Po finale Big 12 powiedział, że jego zdaniem Longhorns udowodnili, że zasługują na rozstawienie nr 1. Komisja zgodziła się.

„Kiedy wygrywasz mistrzostwa ligi, grając zgodnie z harmonogramem, jaki grały te dzieciaki, nie wiem, co jeszcze moglibyśmy zrobić” – powiedział Schaefer. „Czuję się naprawdę pewnie w tym zespole. Oni nie zrobili nic innego, jak tylko pokazali mi, że mogą tego dokonać.

UConn Huskies i Tennessee Lady tomy

Obie drużyny mogą robić furorę w drabince. W tym sezonie UConn prowadzi na Wielkim Wschodzie. Motywacją dla Huskies może być potencjalny rewanż z Ohio State w Sweet 16, po tym jak Buckeyes wyeliminowali UConn z turnieju w tej rundzie w zeszłym roku.

Tennessee, rozstawiony z numerem 6 w Portland Regional 4, wchodzi do turnieju NCAA po porażce w ostatniej sekundzie z Karoliną Południową w półfinale turnieju SEC. Ale Lady Vols wiedzą ze sposobu, w jaki grali z Gamecocks, że mogą konkurować z każdym.

Potencjalna droga Tennessee do Sweet 16, która prawdopodobnie obejmowałaby zwycięstwo w drugiej rundzie nad trzecim stanem NC State, nie jest łatwa. Ale pani Falls ma szansę.

Przegrani

Hawkeye z Iowy

W zeszłym sezonie Stanford – rozstawiona z numerem 1 w stanie Iowa – została wyeliminowana w drugiej rundzie przez Ole Miss. Rebelianci zostali później pokonani przez Louisville, które następnie spadło do Iowa w Elite Eight.

Droga Hawkeyes do finałowej czwórki w 2023 roku nie była łatwa, ale wydaje się łatwiejsza, gdy spojrzymy na to, z czym mogą się zmierzyć w tym sezonie w Albany 2.

Potencjalne trudności zaczynają się w drugiej rundzie. Hawkeyes, którzy w pierwszym meczu przeciwko zwycięzcy Holy Cross-UT Martin nie powinni mieć problemów, w następnej kolejności zmierzą się ze zwycięzcą meczu West Virginia-Princeton 8:9.

W zeszłym roku zdolność Gruzji do obrony stanu Iowa doprowadziła do stresującego zwycięstwa Hawkeyes w drugiej rundzie. Podobnie mogłoby być, gdyby zmierzyli się z Wirginią Zachodnią, która jest liderem Wielkiej Dwunastki w przechwytach. Przeciwko Princeton stan Iowa zmierzy się z programem, który dwa lata temu zdenerwował Kentucky.

Jeśli rozstawienie się utrzyma, Iowa rozegra w tym sezonie trzecie spotkanie przeciwko Kansas State; W listopadzie zespoły grały dwukrotnie, przy czym Wildcats zwyciężyli w pierwszym przypadku, a Hawkeyes w drugim. Center Ayuka Lee zapewnia wewnętrzną siłę drużynie ze stanu K, która popchnęła Teksas do półfinału turnieju Big 12.

Jeśli stan Iowa znajdzie się w Elite Eight przeciwko nr 2 na UCLA lub nr 3 LSU, jednym z największych problemów będzie sposób, w jaki Hawkeyes będą walczyć z rozmiarami obu drużyn.

Bruins z UCLA

Jeśli chodzi o miejsce, Bruins nie mieliby nic przeciwko wymianie miejsc z rywalami z Pac-12, Stanfordem w Portland 4 lub USC w Portland 3. Jednak nie wyszło tak po tym, jak UCLA przegrało z Trojanami w półfinale turnieju Pac-12. . Pac-12, w swoim ostatnim sezonie, jaki znamy, po raz pierwszy w historii konferencji trzy drużyny znajdują się w pierwszej dwójce. Wydaje się, że UCLA ma najtrudniejszą ścieżkę z całej trójki.

Bruins zdobyli mistrzostwo AIAW w 1978 r. Można jednak śmiało powiedzieć, że UCLA to najlepszy program, który nigdy nie dotrze do Final Four kobiet w erze NCAA, która rozpoczęła się w 1982 r. Przez część sezonu Bruins wyglądali tak, jak gdyby mają solidną szansę na dokonanie tego przełomu w 2024 r. Nie liczymy ich, zwłaszcza z liderem piątego roku seniorów w Charisma Osborne i znakomitą klasą pierwszego roku, w skład której wchodzi Lauren Bates o wzroście 6 stóp i 7 cm.

Jednak przebywanie na tym obszarze utrudnia Bruinsom zadanie. Jeśli rozstawienia się utrzymają, będą musieli pokonać jeden po drugim LSU i Iowa, które to dwa zupełnie różne typy zespołów. Czy UCLA może to zrobić? Tak, ale to prawdziwe wyzwanie.

Tygrysy LSU

Obrońcy tytułu, rozstawiony z numerem 3 Albany 2, również pasują do przegranych w naszej grupie. Jednak ich ścieżka nie wydaje się tak trudna jak droga Iowa czy UCLA. Z trzech powodów: po pierwsze, dwukrotnie mierzyli się już z najlepszą drużyną w kraju, Karoliną Południową. Tygrysy przegrały mecze w sezonie zasadniczym i turniejach z Gamecocks w SEC, ale w obu przypadkach zwyciężyły. Po drugie, LSU zdobyło tytuł NCAA w zeszłym sezonie, pokonując w finale stan Iowa, więc Tygrysy powinny śmiało stawić czoła temu okręgowi. Po trzecie, Mulkey jako trener zdobył już cztery mistrzostwa kraju. To jest jej pora roku.

Huragany w Miami

W zeszłym roku huragany były jedną z największych historii marca po stronie kobiet. Rozstawieni z numerem 9, pokonali nr 8 w stanie Oklahoma, nr 1 Indianę i nr 4 Villanova, aby dotrzeć do Elite Eight, gdzie przegrali z ewentualnym mistrzem kraju LSU.

Jednak zeszłoroczna magia przeniesie się do Miami dopiero w 2024 roku. Ogólnie rzecz biorąc, Hurricanes mają 19-12, ale 8-10 w ACC. Zwycięstwa nad drużynami turnieju NCAA NC State, Duke i North Carolina nie wystarczyły, aby zrekompensować część strat Miami.