Truss pozostawił liderowi Izby Gmin Benny’emu Mordauntowi, kolejnemu kandydatowi, obronę perypetii rządu w parlamencie, ponieważ posłowie opozycji i niektórzy zbuntowani politycy rządzącej Partii Konserwatywnej wezwali premiera do dymisji po zaledwie sześciu tygodniach. Biurko. To był kolejny katastrofalny dzień dla Truss.
Pierwszą rzeczą, jaką o niej usłyszała publiczność, było nocne radio BBC. Powiedziała, że chce „wyrazić żal z powodu popełnionych błędów”, ale dodała, że „wchodzi” i „poprowadzi konserwatystów do następnych wyborów powszechnych”.
Lider Partii Pracy Keir Starmer bronił, że Truss był „na urzędzie, ale nie u władzy”.
– Gdzie jest premier? – spytał retorycznie Starmer. „Ukryj się, unikaj pytań, bojąc się jej cienia.”
Niektórzy komentatorzy mówią o tym, kiedy odejdzie, a nie czy. Brytyjska gazeta nadaje na żywo na czele sałata lodowa Jest umieszczony obok zdjęcia zębatek i pyta, który z nich wytrzyma dłużej.
Artykuł wstępny w Sunday Times oświadczył: „Terse zrujnowało reputację Partii Konserwatywnej w zakresie kompetencji podatkowych i upokorzyło Wielką Brytanię na arenie międzynarodowej”.
W artykule redakcyjnym kontynuowano: „Główni konserwatyści muszą teraz działać w interesie narodowym i jak najszybciej usunąć ją z Downing Street”, jednocześnie nazywając Hunta „de facto premierem”.
Hunt jest umiarkowanym konserwatystą, uważanym za bezpieczną parę, chociaż dwukrotnie przegrał w konkursach na prowadzenie swojej partii. Zapewnił kraj, że Truss jest „dowódcą”.
„Zaakceptowanie podjętej przez siebie decyzji, która musi zostać zmieniona, jest najtrudniejszą formą przywództwa” – powiedział Parlamentowi. – I zrobiła to premier i zrobiła to, bo rozumie znaczenie stabilności gospodarczej i za to ją szanuję.
Truss został zainstalowany na Downing Street jako wybór 160 000 płacących należnie członków Partii Konserwatywnej – około 0,3 procent populacji. Plan rozwoju poprzez obniżki podatków, które pomogły awansować jej kandydaturę i wywołały pełne podziwu porównania z Margaret Thatcher, został teraz całkowicie zniszczony.
Obniżki podatków dla bogatych nie poszły dobrze w obliczu rekordowej inflacji i wysokich rachunków. Ale zmiana rządu miała znacznie więcej wspólnego z handlowcami obligacji, którzy byli przerażeni poziomem zaciągania pożyczek zgodnie z planem.
Polowanie nastąpiło po złomowaniu dwóch najbardziej kontrowersyjnych części planu. I nadal mocno naciska na hamulce, zapewniając, że dług i wydatki będą nowymi hasłami.
„Będziemy odzwierciedlić prawie wszystkie środki podatkowe ogłoszone w planie wzrostu trzy tygodnie temu”, powiedział Hunt. „Obawiam się, że będą trudniejsze decyzje dotyczące zarówno podatków, jak i wydatków, ponieważ wywiązujemy się z naszego zobowiązania do zmniejszania zadłużenia jako udziału w gospodarce w średnim okresie”.
Hunt ogłosił również, że plan rządu ludowego dotyczący pomocy w opłacaniu rachunków za energię dla gospodarstw domowych – „historyczna polityka, która wspiera miliony ludzi podczas trudnej zimy” – potrwa nie dwa lata, ale tylko do kwietnia. Rząd przeszedłby wówczas na „nowe podejście”, które „kosztowałoby podatnika znacznie mniej”.
Rynki akceptowały wycofanie się rządu. Spadający funt brytyjski ustabilizował się. Wzrósł wiodący w kraju indeks giełdowy, FTSE 100. A koszty pożyczek rządowych spadają – choć wciąż są wyższe niż przed przejęciem Truss.
Ale brytyjska polityka pozostaje w chaosie.
Bez widoku wyborów powszechnych, dwa sondaże opublikowane w poniedziałek wykazały, że Partia Pracy ma ponad 30-punktową przewagę nad konserwatystami.
„Kto na to głosował?” Banery pojawiły się na protestach oraz w kanałach mediów społecznościowych posłów opozycji.
Wśród konserwatystów jest też niechęć.
„Jej pozycja polityczna jest absolutnie nie do utrzymania” – powiedział Jonathan Tong, profesor polityki na Uniwersytecie w Liverpoolu. „W każdej rozsądnej demokracji już by to poszło”.
„Ona prowadziła kampanię na rzecz programu obniżek podatków, gwałtownego wzrostu i reformy po stronie podaży – każdy element tego został rozpakowany przez Jeremy’ego Hunta” – powiedział. Jeśli Truss przeżyje, „to tylko dlatego, że wielcy torysi nie mogą dojść do porozumienia w sprawie wymiany”.
Konserwatyści znani są z tego, że bezlitośnie porzucają swoich przywódców. Boris Johnson odniósł miażdżące zwycięstwo w wyborach powszechnych w 2019 r., ale po skandalach – a konserwatyści spadający w sondażach – został zmuszony do rezygnacji. Osobiste notowania Truss były gorsze niż kiedykolwiek, a notowania jej partii spadły.
Ludzie wyglądaliby na „niezwykle zdezorientowanych”, gdyby partia zorganizowała wkrótce kolejny konkurs przywódczy, przyznał prominentny konserwatysta Damian Green w BBC Radio 4. Jednak zapytany, czy chciałby poprowadzić tryby partii podczas następnych wyborów powszechnych, Green zaoferował tylko wsparcie. „Jeśli prowadzi nas do następnych wyborów, to znaczy, że następne dwa lata były znacznie bardziej udane niż ostatnie cztery tygodnie”.
Sprawienie, by gubernatorzy owinęli się wokół kogoś, kto zastąpi Gearsa, może być naprawdę wyzwaniem.
Chociaż Hunt odegrał ważną rolę, nie jest wschodzącą gwiazdą na imprezie. Został ciężko pobity przez Borisa Johnsona w konkursie na przywództwo Partii Konserwatywnej 2019 i został wyeliminowany w pierwszej turze głosowania zeszłego lata po otrzymaniu zaledwie 18 głosów od swoich kolegów prawodawców.
Konserwatywne skrzydło chciałoby, aby najwyższe stanowisko otrzymało były minister finansów Rishi Sunak, wicemistrz w letnim konkursie przywódczym. Wiele z jego ekonomicznych prognoz okazało się mądrych. Ale lojaliści Johnsona nienawidzą go i oskarżają o kierowanie rewolucją, która obaliła ostatniego premiera. Konserwatywni prawodawcy mogą wywołać inne problemy, jeśli ominą oddolną bazę partii, promując snook.
Mordaunt, najpopularniejszy wśród amatorów, jest omawiany jako kolejny pretendent. napisałem W niedzielnym telegrafieNie był to jednak czas na zmianę premierów. „Nasz kraj potrzebuje stabilności, a nie serialu” – powiedziała.
W weekend reporter zapytał prezydenta Bidena, co sądzi o planie Truss, który musiał wycofać.
Zwykle prezydenci USA nie komentują budżetu sojuszników, ale Biden przykłada do tego wagę, mówiąc: „Cóż, można się tego spodziewać. Nie tylko ja myślałem, że to pomyłka”.
Dodał: „Myślę, że pomysł obniżenia podatków od bogatych w danym momencie – w każdym razie, po prostu tak myślę – nie zgadzam się z tą polityką, ale to Wielka Brytania wydaje taki osąd, a nie ja”.
„Zagorzały badacz zombie. Organizator.