Mike Schuster, który przez trzydzieści lat zajmował się wiadomościami NPR, umiera w wieku 76 lat

Nota redaktora: Daniel C. Snyder, wykładowca studiów azjatyckich na Uniwersytecie Stanforda, były korespondent zagraniczny i przyjaciel Mike’a Shustera, był szefem moskiewskiego biura ds. Monitor nauki chrześcijańskiej W latach 90., kiedy miał tam swoją siedzibę Schuster. Szacunek ten zapewnia:

Mike Schuster, wielokrotnie nagradzany korespondent zagraniczny i dyplomata National Public Radio, zmarł w poniedziałek. Przez ponad trzydzieści lat pracy reportera i redaktora jego prace obejmowały cały świat, dzięki czemu stał się naocznym świadkiem niektórych z najważniejszych wydarzeń we współczesnej historii.

Jego rodzina poinformowała, że ​​Schuster zmarł w swoim domu w południowej Kalifornii z powodu powikłań związanych z chorobą Parkinsona. Miał 76 lat.

Shuster miał długą karierę, rozpoczynającą się na początku lat 70. w Afryce, gdzie spędził pięć miesięcy, pisząc o wojnie domowej w Angoli i podróżując po regionie, a później pracując dla Liberation News Service.

Dołączył do NPR w 1980 roku i był gospodarzem Ponad 3000 historiiobejmujący wojny w Zatoce Perskiej, konflikty w Izraelu i Palestynie, wojnę domową w Bośni, wojnę w Kosowie i upadek Związku Radzieckiego.

Jako starszy korespondent dyplomatyczny Schuster zajmował się nierozprzestrzenianiem broni nuklearnej, bronią masowego rażenia, terroryzmem i regionem Pacyfiku. Często podróżował do Iranu – co najmniej siedem razy po 2004 r. – gdzie jako jeden z niewielu amerykańskich korespondentów spędził dużo czasu.

Schuster rozpoczął karierę w NPR w Nowym Jorku. W słynnej obecnie sprawie jego relacje z procesu notorycznego gangstera Johna Gottiego doprowadziły do ​​przełomowej decyzji sądu o złagodzeniu zakazu FCC dotyczącego nadawania przekleństw po tym, jak Shuster nalegał, aby słuchacze musieli wysłuchać przemówień Gottiego nagranych na podsłuchach FBI.

W 1989 r. wysłano go do Londynu. Stamtąd relacjonował zjednoczenie Niemiec, od ogłoszenia otwarcia muru berlińskiego po utworzenie wspólnej waluty tego kraju, co później określił jako „najbardziej niezwykłą historię w historii”. ” moje życie.”

W tym czasie co miesiąc podróżował do Niemiec, aby prześledzić przebieg rewolucji, od euforii ludzi związanej ze swobodą podróżowania, przez upadek partii komunistycznej, aż po pierwsze wolne wybory w nowo niepodległym kraju.

Podczas pobytu w Londynie Schuster relacjonował także pierwszą wojnę w Zatoce Perskiej.

Miał okazję relacjonować inny historyczny moment, kiedy w 1991 roku przeprowadził się do Moskwy jako szef biura Krajowego Radia Publicznego. Omówił koniec komunizmu sowieckiego, upadek Związku Radzieckiego i powstanie nowych niepodległych państw. Podróżował z odległych krańców Rosji do ogarniętego wojną domową Tadżykistanu.

Jako korespondent dyplomatyczny Schuster pomagał w kształtowaniu relacji NPR z Bliskiego Wschodu, w tym relacji z drugiej wojny w Zatoce Perskiej i wojny w Iraku. Często pisał z Izraela, gdzie relacjonował wojnę z Hezbollahem w 2006 r., wycofanie się z Gazy w 2005 r. i drugą intifadę, która wybuchła w 2000 r.

Począwszy od 2004 r., dużo podróżował do Iranu, sporządzając raporty terenowe na temat wyborów w Iranie w 2009 r. i masowych protestów, które po nich nastąpiły. Jego tygodniowy serial z 2007 roku”Zwolennicy Alego„, bada historię wiary i polityki szyickiej, oferując rzadkie i wszechstronne spojrzenie na złożoność wiary islamskiej i jej wpływ na świat zachodni.

Schuster zdobył wiele nagród za swoje reportaże. Należał do zespołu NPR News, który otrzymał nagrodę Peabody Award za relację z 11 września i jego następstw. Należał także do zespołów NPR News, które otrzymały nagrody Uniwersytetu im. Alfreda I. duPont-Columbia za relacje z wojny w Iraku (2007 i 2004); 11 września i wojna w Afganistanie (2003); i wojna w Zatoce Perskiej (1992).

W 2003 roku Schuster został uhonorowany za swój serial „Bliski Wschód: stulecie konfliktu” i otrzymał nagrodę Lowella Thomasa przyznaną przez Klub Prasy Zagranicznej oraz pierwsze miejsce w reportażu dokumentalnym w konkursie National Headlines Awards. Otrzymał także wyróżnienie od Overseas Press Club w 1999 r. oraz Nagrodę Dziennikarską SAJA w 1998 r.

Po odejściu z NPR w 2013 roku Schuster został niezależnym producentem i scenarzystą Projekt Wielkiej Wojny, strona internetowa, blog i podcast przedstawiający historię i skutki I wojny światowej sto lat po jej wybuchu. Służył w Komisji Stulecia Prezydenta ds. I wojny światowej. Pracował przy wielu projektach seriali telewizyjnych i był starszym pracownikiem w Burkell Center for International Relations na Uniwersytecie Kalifornijskim.

Schuster pozostawił po sobie długoletnią partnerkę Stephanie Boyd, brata Lee Shustera, siostrzeńca Coreya Shustera i siostrzenicę Amandę Shuster.

Urodził się 7 lipca 1947 w Filadelfii jako syn Maurice’a Merle Schustera i Beatrice Rity Gerber Schuster. Uczęszczał do Williams College w Massachusetts.