NA PLAŻY OMAHA, FRANCJA (AP) — rozległy się strzały i ludzie krzyczeli. W ten sposób weteranka II wojny światowej Mary Scott opisała D-Day, rozpoczynając we wtorek uroczystości ku czci tych, którzy walczyli. o wolność w największej operacji morskiej, powietrznej i lądowej w historii.
A uhonorowanie młodych żołnierzy, którzy zginęli w Normandii w tym roku, przypomina weteranom, urzędnikom i gościom o tym, z czym Ukraina musi się dziś zmierzyć..
We wtorek świst wiatru towarzyszył wielu kupcom, którzy przybyli dziś o świcie na plażę Omaha, aby uczcić 79. rocznicę ataku. Doprowadziło to do wyzwolenia Francji i Europy Zachodniej spod nazistowskiej kontroli. Niektórzy przynieśli bukiety kwiatów. Inni machali amerykańskimi flagami.
Scott przeżył to wszystko przez jej uszy. Miała zaledwie 17 lat, kiedy została mianowana oficerem łączności w Portsmouth w Wielkiej Brytanii. Jego zadaniem było przekazywanie wiadomości między ludźmi na ziemi a generałem Dwightem D. Eisenhowerem i wyższymi oficerami nadzorującymi operację.
Byłem na wojnie. Słyszałem strzały, karabiny maszynowe, samoloty bombardujące, mężczyzn krzyczących i krzyczących, mężczyzn wydających rozkazy”.
„Po chwilach przerażenia zdałem sobie sprawę, co się dzieje… i pomyślałem: no wiesz, nie ma czasu na horror. Masz robotę do wykonania. Więc tak trzymaj. Co zrobiłem”.
Teraz, tuż przed ukończeniem 97 lat, Scott powiedział, że D-Day był „pełnym punktem” w jej życiu.
Jako niekombatant nadal byłem na wojnie i rozumiałem ogrom wojny. W tym momencie umierali ludzie”.
Scott powiedziała, że jest „zniesmaczona”, że po inwazji Rosji na Ukrainę na kontynencie europejskim wybuchnie kolejna wojna.
„Dla mnie wojna powinna być prowadzona tylko wtedy, gdy jest absolutna, jeśli nie ma innego sposobu rozwiązania problemu. To okrucieństwo. Tak się czuję” – powiedziała.
Brytyjski weteran Mervyn Kirsch, który wylądował w D-Day na Gold Beach, powiedział, że zachodni sojusznicy powinni wysłać Ukrainie maksymalną pomoc wojskową: „Jedynym sposobem na pozostanie wolnym jest bycie silnym”.
Kirsch, lat 98, dodał z humorem: „Wciąż jestem w rezerwie i czekam teraz na wyjazd na Ukrainę. Następna praca”.
We wtorek odbyła się ceremonia na amerykańskim cmentarzu w Colleville-sur-Mer, z widokiem na plażę Omaha, na której znajdują się groby 9386 amerykańskich żołnierzy, z których większość straciła życie podczas lądowania w D-Day i późniejszych operacji. Na ścianach zaginionych wyryto 1557 nazwisk. Od tego czasu niektóre z wymienionych osób zostały odzyskane i zidentyfikowane.
W uroczystości wzięli udział sekretarz obrony USA Lloyd Austin i przewodniczący Kolegium Połączonych Szefów Sztabów gen. Mark Milley oraz weterani II wojny światowej.
Uroczystości normandzkie były również okazją dla generała Milly’ego do pozostania z żołnierzami, których uważali za swoich, i zakończenia jego czterdziestoletniej kariery wojskowej. Prezydent dowodził zarówno 82. Dywizją Powietrznodesantową, jak i 101. Dywizją Powietrznodesantową, a pola, miasta i mosty w Normandii są uważane za świętą ziemię dla tych dywizji.
Były setki obecnych żołnierzy z obu jednostek, niektórzy na urlopach z piwem w ręku, niektórzy wyskakiwali z samolotów, jak ich poprzednicy 79 lat wcześniej.
To była ostatnia wizyta Milly’ego w Normandii jako ich głównodowodzącego – i kiedy przechodził przez Sainte-Mere-Eglise, znane jako pierwsze miasto wyzwolone spod nazistowskiej okupacji, brał udział w memoriałowych meczach piłki nożnej lub przemawiał podczas ceremonii, czułem, że generalny przestań mówić i wręcz każdemu z nich pamiątkową monetę.
Międzynarodowa ceremonia została później zaplanowana pod pobliskim pomnikiem Brytyjczyków w Normandii, w obecności urzędników z Niemiec i dziewięciu głównych krajów alianckich: Belgii, Kanady, Danii, Francji, Wielkiej Brytanii, Holandii, Polski, Norwegii oraz francusko-amerykańskiego ministra Sił Zbrojnych. Oczekuje się obecności żołnierzy Sebastiena Licorne i brytyjskiego sekretarza obrony Bena Wallace’a.
Wielu gości przybyło na Cmentarz Amerykański przed wtorkowymi uroczystościami, aby złożyć hołd Za tych, którzy oddali życie.
Jean-Philippe Bertrand, który odwiedził Marsylię na południu Francji, przeszedł w poniedziałek obok niezliczonych rzędów białych krzyży. Powiedział: „To nie do pomyślenia, że poświęciłbym się dla własnej wolności, dla wolności mojego syna”.
„Słyszysz o tym w wiadomościach i widzisz zdjęcia. Ale kiedy już tu jesteś i widzisz rzeczywistość i poświęcenie, jakie zostało poniesione dla naszego pięknego kraju – chciałem odbyć tę podróż raz w życiu, aby podziękować wszystkim tym ludziom, którym tak wiele zawdzięczamy”.
Niemiecki profesor Andreas Fuchs, który uczy języka francuskiego w Berlinie, w ramach programu wymiany sprowadził uczniów w wieku od 10 do 12 lat do Normandii.
„To bardzo ważne, aby dzieci poświęciły chwilę w swoim życiu, aby zrozumieć wyzwolenie Europy. Aby wiedzieć, czym był pokój przez 80 lat.
___
Jeffrey Schaefer, Nicholas Garriga i Thomas Padilla przyczynili się do powstania tej historii.
„Zagorzały badacz zombie. Organizator.