Rosenthal: Jak umowa Cody'ego Bellingera może wpłynąć na innych czołowych wolnych agentów Scotta Borasa?

To nie mogło być to, czego chciał Scott Boras. Teraz, gdy Cody Bellinger, pierwszy z Czwórki Borasa, doszedł do porozumienia w sprawie kontraktu, który jest niższy niż oczekiwano, może to zachęcić zespoły poszukujące innych czołowych klientów wolnych agentów dla Borasa, aby zostali.

Rezygnacja z jego trzyletniego paktu o wartości 80 milionów dolarów z Chicago Cubs daje mu możliwość powrotu na otwarty rynek w przyszłym sezonie. Być może uda mu się wówczas osiągnąć porozumienie bliższe temu, czego niektórzy po nim oczekiwali, co oznacza do tego czasu sześć lat i 162 miliony dolarów Sportowiec Tim Britton, 12 lat, 264 miliony dolarów, MLBTradeRumors.com.

Carlos Correa poszedł tą drogą, rezygnując ze swojego początkowego trzyletniego kontraktu o wartości 105,3 miliona dolarów z Minnesota Twins na rzecz sześcioletniego kontraktu o wartości 200 milionów dolarów. On też poradziłby sobie lepiej, gdyby San Francisco Giants i New York Mets nie powoływały się na problemy fizyczne, aby wycofać się z transakcji wartych ponad 300 milionów dolarów.

Inni klienci Borasa – Adrian Beltre, Dallas Keuchel i Mike Moustakas – również otrzymali początkowo mniejsze kontrakty, a później dopłacili większość lub całość różnicy. Aby jednak uzyskać taki kontrakt, Bellinger będzie musiał ponownie wykazać się. I myślał, że mu się to udało w zeszłym sezonie, zajmując 10. miejsce w głosowaniu na MVP Ligi Narodowej i zdobywając tytuł Gracza Roku Ligi Narodowej.

Jego średnia roczna wartość wynosząca 26,67 mln dolarów plasuje się na 37. miejscu w historii, tuż za Freddiem Freemanem i Carlosem Rodonem, którzy mają po 27 mln dolarów. Ale Bellinger wkracza w swój sezon w wieku 28 lat, podobnie jak inny klient Borasa, Corey Seager, kiedy dwa sezony temu zarobił 325 milionów dolarów przez 10 lat w Texas Rangers.

Seager był rezerwowym, co pomogło jego wartości. Zgarnął także nagrodę Rookie of the Year NL 2016 oraz nagrodę World Series Most Valuable Player Award 2020. Dla kontrastu, sezon, w którym rozegrał zaledwie 95 meczów, zakończył się z powodu złamania prawej ręki. Jego była drużyna, Los Angeles Dodgers, zastanawiała się, czy mógłby pozostać na przystanku. Inni kwestionowali jego długoterminową trwałość.

Bellinger, środkowy obrońca i pierwszy bazowy, został wybrany Debiutantem Roku NL 2017 i Graczem Roku 2019. Jego sezon platformowy był znacznie lepszy niż sezon Seagera, przynajmniej na pozór. Jednak jego średnia odbijania wynosząca 0,307, 26 home runów i 0,881 OPS zostały zbudowane przy średniej prędkości wyjściowej, która przekraczała tylko jednego z pięciu głównych zawodników ligi. Zespoły nie były przekonane, czy odbicie Bellingera było trwałe i czy w pełni przezwyciężył swoje naznaczone kontuzjami zmagania w sezonach 2021 i 2022.

Częścią problemu Bellingera było to, że wszedł na zaskakująco letni rynek. Jego możliwości były częściowo ograniczone przez zmniejszone wydatki wysoko opłacanych klubów, takich jak Mets i Padres, oraz niepewność, z jaką borykało się wiele drużyn co do przyszłych przychodów lokalnej telewizji. Często Boras identyfikował – i wykorzystywał – przynajmniej jeden zespół, który był skłonny wydać pieniądze. W przeciwieństwie do Dodgersów, którzy poza Borą postawili na innych zmienników, w tym sezonie nie pojawiła się żadna taka drużyna.

Agenci rywali i niektórzy działacze klubu będą kwestionować, czy Boras nie przesadził, nie tylko z Bellingerem, ale także z innymi członkami defensywy Borasa – leworęcznymi Blake'iem Snellem i Jordanem Montgomerym oraz trzecibazowym Mattem Chapmanem. Początkowe oczekiwania Borasa wobec Bellingera są nieznane, ale warto zadać sobie pytanie: co się stanie, jeśli jego cel będzie niższy? Czy mógłby zabezpieczyć 120 milionów dolarów na cztery lata? Pięć lat, 145 milionów dolarów? Dłuższa oferta z niższym AAV?

Teraz, gdy warunki Bellingera są publiczne, nie byłoby zaskoczeniem, że Snell, Montgomery i Chapman zaakceptowali podobne umowy „pomostowe”. Prezes drużyny baseballowej San Francisco Giants Farhan Zaidi, którego drużynie oprócz Chapmana przydałby się jeden z miotaczy, nie ustępuje swojemu stanowisku w sprawie Borasa. Inne kluby mogą być mniej skłonne do wycofania się.

Boras może winić pogorszenie koniunktury na rynku, ubolewać nad spadkiem finansów klubów i wskazywać na elastyczność, jaką Bellinger ma w kwestii swojej przyszłości. Bellinger na pewno wyzdrowieje. Dwa lata temu Dodgers nie zaproponowali mu transferu. Od tego czasu Boras zarobił 97,5 miliona dolarów gwarantowanych, co oznacza, że ​​jego zarobki w karierze osiągnęły prawie 150 milionów dolarów. Bellinger wciąż ma szansę na zdobycie swojego hitowego kontraktu po tym lub następnym sezonie.

Słusznie. Gra jeszcze się nie skończyła. Ale gdybyś na początku sezonu powiedział prezesowi Cubs ds. operacji baseballowych, Jedowi Hoyerowi, że podpisze kontrakt z Bellingerem na trzy lata i 80 milionów dolarów, jak twoim zdaniem by zareagował? Z uśmiechem szerszym niż jezioro Michigan. Ten uśmiech, który dzisiaj nosi.

(Zdjęcie górne: Matt Derksen/Getty Images)