Starcie z producentami samochodów Wielkiej Trójki pokazuje, że związek pracowników branży motoryzacyjnej jest bardziej konfrontacyjny w miarę zbliżania się terminu strajku

DETROIT (AP) — podwyżka płac o 46%. 32 godziny tygodniowo, 40 godzin wynagrodzenia. Przywrócenie tradycyjnych emerytur

Żądania, jakie bardziej waleczny związek zawodowy United Auto Workers postawił GM, Stellantis i Fordowi – żądają, aby prezydent UAW nazwał go „odważnym” – przybliżają go do strajku po wygaśnięciu kontraktu 14 września.

Producenci samochodów, którzy zarabiają miliardy, odrzucili listę życzeń UAW. Twierdzą, że jej żądania są nierealistyczne w czasach ostrej konkurencji ze strony Tesli i zagranicznych producentów samochodów o niższych płacach, gdy świat przechodzi z silników spalinowych na rzecz samochodów elektrycznych. Duża przepaść między obiema stronami może oznaczać strajk przeciwko jednemu lub większej liczbie producentów samochodów, co może spowodować wzrost i tak już zawyżonych cen samochodów.

Potencjalny strajk 146 000 członków UAW ma miejsce w kontekście… W coraz większym stopniu zachęcał do tworzenia wszelkiego rodzaju amerykańskich związków zawodowych. Liczba strajków i groźby strajków stale rośnie Z udziałem hollywoodzkich aktorów i pisarzy, Duże osiedla z liniami kolejowymi i duże koncesje gigantów, takich jak UPS.

Sean Fein, który Wiosną tego roku zdobył stanowisko prezydenta UAW w pierwszych bezpośrednich wyborach Postawił swoim członkom wysokie oczekiwania i zapewnił członków związku, że mogą osiągnąć duże zyski, jeśli zechcą pójść za linią pikiet.

W poniedziałkowym przemówieniu do publiczności z okazji Święta Pracy w Detroit Fine powiedział, że jeśli firmy nie osiągną uczciwego kontraktu, „do 14 września podejmiemy działania, aby go uzyskać wszelkimi niezbędnymi środkami”. „.

Fine określił rozmowy kontraktowe z producentami samochodów z Detroit jako formę wojny między miliarderami a zwykłymi pracownikami z klasy średniej. W zeszłym miesiącu w akcie ekshibicjonizmu podczas wydarzenia na żywo na Facebooku Fine potępił ofertę kontraktową Stellantis jako „śmieci” i wyrzucił jej kopię do kosza, „tam, gdzie jej miejsce” – stwierdził.

W ciągu ostatniej dekady Detroit Three wyrobiło się na solidnych twórcach pieniędzy. W ciągu ostatniej dekady wygenerowały one łącznie dochód netto w wysokości 164 miliardów dolarów, z czego w tym roku 20 miliardów dolarów. Dyrektorzy generalni Wielkiej Trójki producentów samochodów zarabiają kilka milionów rocznie.

W zeszłym miesiącu rozmawiając z pracownikami Forda w fabryce w Louisville w stanie Kentucky, Fine skarżył się na jeden standard obowiązujący klasę korporacyjną, a inny dla zwykłych pracowników.

„Otrzymują wynagrodzenia, które wymknęły się spod kontroli” – dodał. „Otrzymują emerytury, których nawet nie potrzebują. Otrzymują opiekę zdrowotną na najwyższym poziomie. Pracują według własnego harmonogramu. Większość naszych członków nie otrzymuje teraz emerytury. To szaleństwo. otrzymujesz niską jakość opieki zdrowotnej. Nie „Możemy pracować zdalnie”.

Członkowie UAW przeważającą większością głosów głosowali za zezwoleniem przywódcom na ogłoszenie strajku. Podobnie kanadyjscy pracownicy branży motoryzacyjnej, których umowy wygasają za cztery dni i którzy jako swój cel wskazali Forda.

UAW nie powiedziało, czy wybierze jednego docelowego producenta samochodów. Wszyscy trzej mogliby strajkować, choć mogłoby to wyczerpać fundusz strajkowy związku w niecałe trzy miesiące.

Z drugiej strony, według obliczeń Anderson Economic Group, jeśli strajk potrwa zaledwie 10 dni, będzie kosztować trzech producentów samochodów prawie 1 miliard dolarów. Podczas 40-dniowego strajku UAW w 2019 r. sam GM stracił 3,6 miliarda dolarów.

W zeszłym tygodniu związek wniósł oskarżenie o nieuczciwe praktyki pracownicze przeciwko Stellantisowi i GM, które, jak stwierdził, nie przedstawiły jeszcze kontrpropozycji. Jeśli chodzi o Forda, Fine podkreśliła, że ​​jego reakcja polegająca na odrzuceniu większości żądań związku „obraża naszą wartość”.

Trzej producenci samochodów odpowiedzieli, że oskarżenia związku są bezpodstawne i że domagają się uczciwego porozumienia, które pozwoliłoby im inwestować w przyszłość.

Marek Masters, profesor biznesu na Wayne State University w Detroit, zauważył, że silny rynek pracy w USA i ogromne zyski przedsiębiorstw zapewniły Fine przewagę w negocjacjach. Ponadto zauważył, że producenci samochodów przygotowują się do wprowadzenia na rynek dużej liczby nowych pojazdów elektrycznych, co może zostać opóźnione przez strajk. Mają tylko ograniczoną liczbę pojazdów, które są w stanie wytrzymać atak przez dłuższy czas.

„Są bezbronni” – powiedział Masters.

Powiedział: „Prawdziwe pytanie brzmi: czy strony są gotowe omówić niektóre z tych kwestii przy stole? Nie jest to jeszcze jasne”.

Nawet Fine nazwał propozycje związku „odważnymi”, żądając przywrócenia tradycyjnych emerytur o zdefiniowanym świadczeniu dla nowych pracowników. ustalanie limitów poziomów wynagrodzeń; Zwiększyć emerytury dla emerytów; I być może najodważniejsze ze wszystkich – 32 godziny tygodniowo za 40 godzin wynagrodzenia.

Obecnie pracownicy UAW zatrudnieni po 2007 roku nie otrzymują emerytur o zdefiniowanym świadczeniu. Ich korzyści zdrowotne są również mniej hojne. Przez lata związek rezygnuje z ogólnych podwyżek płac i zaprzestaje podwyżek wynagrodzeń wynikających z kosztów utrzymania, aby pomóc firmom kontrolować koszty. Chociaż pracownicy montażu wysokiego szczebla zarabiają 32,32 dolara za godzinę, pracownicy tymczasowi zaczynają od nieco poniżej 17 dolarów. Jednakże pracownicy pełnoetatowi otrzymali w tym roku czeki z tytułu udziału w zyskach w wysokości od 9 716 dolarów w firmie Ford do 14 760 dolarów w firmie Stellantis.

Podczas parady z okazji Święta Pracy w Detroit pracownicy stwierdzili, że strajk wydaje się teraz możliwy.

Jason Craig, pracownik magazynu części Stellantis niedaleko Detroit, powiedział, że prawdopodobnie jego firma będzie celem strajku, ale stwierdził, że związek może przejść do Forda, ponieważ wydaje się bardziej rodzinny. W poniedziałek Fine potwierdziło, że te trzy firmy nadal są celem ataku.

Być może największą przeszkodą utrudniającą zawarcie umowy jest reprezentacja związku w 10 zaproponowanych przez firmy fabrykach akumulatorów do pojazdów elektrycznych. Większość z tych fabryk to spółki joint venture z południowokoreańskimi producentami akumulatorów, którzy chcą płacić mniej.

„Pracownicy akumulatorów zasługują na takie same standardy płac i wynagrodzeń, o jakie walczyły pokolenia pracowników branży samochodowej” – powiedziała Fine członkom.

Związek obawia się, że ponieważ pojazdy elektryczne są łatwiejsze w budowie i mają mniej ruchomych części, do ich montażu potrzeba będzie mniej pracowników. Ponadto pracownicy zakładów silników spalinowych i skrzyń biegów prawdopodobnie stracą pracę w okresie przejściowym; Będą musieli gdzieś pójść.

Fine, 54-letni elektryk opuszczający fabrykę Chryslera w Kokomo w stanie Indiana, należy do wielu liderów związkowych w całej gospodarce, którzy zaostrzają swoje wymagania i napinają mięśnie. Jak dotąd w tym roku odbyło się 247 strajków, w których wzięło udział 341 000 pracowników – najwięcej od czasu, gdy Uniwersytet Cornell zaczął monitorować strajki w 2021 r., choć nadal znacznie poniżej liczb z lat 70. i 80. XX wieku.

Masters zasugerował, że producenci samochodów nie będą w stanie szybko zastąpić strajkujących pracowników. Utrudniony rynek pracy, malejące zainteresowanie stanowiskami pracy w przemyśle i stosunkowo skromne płace mogą utrudniać zatrudnienie wystarczającej liczby pracowników.

Niektórzy pracownicy samochodowi uważają umowę z UPS, która przewiduje wyższą płacę w wysokości 49 dolarów za godzinę dla doświadczonych kierowców, za punkt odniesienia w negocjacjach. Inni mówią, że po prostu mają nadzieję zbliżyć się do tej liczby.

Jednak producenci samochodów twierdzą, że hojna ugoda nałoży na nich znacznie wyższe koszty niż u ich rywali, gdy zaczną produkować więcej samochodów elektrycznych. Niemożność włączenia do unii fabryk Hyundai-Kia, Nissana, Volkswagena, Hondy i Toyoty osłabiła wpływy UAW, powiedział Harry Katz, profesor pracy na Uniwersytecie Cornell.

Jeśli uwzględnisz wartość ich świadczeń, pracownicy producentów samochodów Detroit 3 zarabiają około 60 dolarów na godzinę. Odpowiednia kwota dla zagranicznych producentów samochodów posiadających fabryki w USA wynosi zaledwie 40–45 dolarów, powiedział Katz. Duża część tych dysproporcji dotyczy emerytur i opieki zdrowotnej.

Jeśli firmy z Detroit poniosą wyższe koszty pracy, przerzucą je na konsumentów, co spowoduje, że pojazdy będą droższe, powiedział Sam Fiorani, analityk w firmie konsultingowej AutoForecast Solutions.

„Ponad połowa pojazdów wyprodukowanych w Stanach Zjednoczonych powstaje w fabrykach spoza Unii” – powiedział. „Jeśli więc podniesiesz cenę budowy pojazdu unijnego, możesz wycenić siebie poza konkurencją z pojazdami już wyprodukowanymi w Ameryce Północnej”.

Strajk trwający ponad dwa tygodnie zmniejszyłby wciąż ograniczone dostawy pojazdów u dealerów producentów samochodów w Detroit. Ponieważ popyt będzie nadal duży, ceny będą rosły.

Członkowie UAW „przypominają administracji, że nie może ona obsługiwać tych elektrowni bez osiągnięcia porozumienia” – powiedział Katz.

Masters i Katz twierdzą, że wciąż jest czas na ustatkowanie się bez strajku. Katz spodziewa się niższego rozliczenia niż w przypadku UPS, być może z 3% wzrostem ogólnego wynagrodzenia plus korektą kosztów utrzymania, zwiększonymi składkami firmy na konta 401(k) nowych pracowników i szybszym przejściem na wyższe płace.

Jednak Katz zasugerował, że Fine powinien poprzeć jego twardą przemowę: „Musi się wykazać”.

____

Autorzy AP, Bruce Schreiner z Louisville w stanie Kentucky i Christopher Rugaber z Waszyngtonu, wnieśli swój wkład w powstanie tego raportu.