To, o czym wielu prawdopodobnie zapomni w zeszłym tygodniu, to to, że Pantery i Rekiny poszły naprzód i założyły swoje dumne koszulki z prawie pełnym udziałem.
Podjęli najtrudniejsze wezwanie.
Wiedzieli, że nosząc je, skupią się na swoich kolegach z drużyny, podejmując decyzję o nieuczestniczeniu.
Ale James Reimer, Eric Staal i Mark Staal nie powinni odbierać swoim kolegom z drużyny prawa do świętowania przynależności do tego sportu.
Dlatego pochwalam rekiny i gepardy za podjęcie takiej decyzji.
To jest pierwsza rzecz, o której chcę pamiętać.
To nie ma znaczenia. Widząc graczy NHL w koszulkach Pride, wysyłamy wiadomość do członków społeczności hokejowej LGBTQ+ – że są witani przez drzwi areny i że mają swoje miejsce w grze.
Nadal są słabą społecznością. Ten sezon NHL prawdopodobnie nie sprawił, że wielu z nich poczuło się strasznie komfortowo z tym, dokąd zmierza sport z włączeniem.
Niedawno przemawiałem podczas oficjalnej inauguracji Alphabet Sports Collective, ogromnej inicjatywy, której współzałożycielami są Brooke McGillis i Payne Pittinger.
Przyszedł do mnie młody gej i powiedział, jak ważne jest, aby usłyszeć, jak ktoś taki jak ja, z moją platformą w NHL, jest sojusznikiem ich społeczności. Walczyłem ze łzami.
Mam na myśli to, że moim prostym i być może naiwnym celem w tym wszystkim i powodem, dla którego zdecydowałem się sprzymierzyć się z Alphabet, jest to, aby sport sprawiał, że wszyscy czuli się jak w hokeju. To szlachetny cel. Ponieważ – bądźmy szczerzy – hokej nie jest teraz dla wszystkich.
Dla tych, którzy twierdzą, że nie powinniśmy mieszać polityki ze sportem, to nie jest polityka. Oznacza to, że wszyscy są mile widziani w hokejowej społeczności. To nie jest polityka, przepraszam. To jest ludzka przyzwoitość.
Szkoda, że bracia Staal i Reimer nie słyszeli o tym młodym, niecodziennym i ich miłości do hokeja, i nie zrozumieli czystego bólu, jaki może w nich wywołać widok tych NHLersów rezygnujących z Pride Nights – i dowiedzieć się, dlaczego.
Nie do końca rozumiem, jak przekonania chrześcijańskie przekładają się na niechęć do równego traktowania niektórych członków społeczeństwa.
Słuchaj, nie chcę zmuszać graczy do udziału w Pride Nights, jeśli nie czują się z tym komfortowo. Nie interesuje mnie zawstydzanie ich. To nie jest owocne.
Wolałbym, żeby odbyli sensowną rozmowę za zamkniętymi drzwiami z ludźmi takimi jak McGillis czy Pittinger. Tu trzeba wykonać prawdziwą pracę. Edukacja. I uwierz mi, zarówno McGillis, jak i Pettinger są chętni do takich rozmów. Mieli ich już bardzo dużo. Szczerze mówiąc, NHL Players Association i NHL powinny mieć McGillisa na szybkim wybieraniu.
„Myślę, że straciliśmy z oczu to, o co chodzi w tych nocach” – powiedział mi Bettinger w piątek. „Nie proszą graczy, aby decydowali, co jest dobre, a co złe; chodzi o społeczność na jedną noc, która chce czuć się mile widziana przez NHL i sport oraz czuć się bezpiecznie – przez swoją ulubioną drużynę NHL. Chodzi o społeczność i witanie wszystkich , nie wyrzucając ich”.
Moje wieloletnie kontakty z Rimmer & Stahl Bros. były pozytywne. Zawsze byli miłymi ludźmi do czynienia.
Ale myślę, że w tym przypadku popełnili błąd. Żałuję, że nie rozmawiali z McGillisem lub Pittingerem przed podjęciem decyzji, przynajmniej w celu głębszego zrozumienia czynników, których mogli nie wziąć pod uwagę.
Nie jestem wściekły. Nie jestem wściekły. Jestem po prostu sfrustrowany tym, co stało się w tym sezonie NHL. Było tak wiele radości w moim sercu, kiedy pisałem historie Pettingera i Łukasza Prokopa w ciągu ostatnich kilku lat. Czułem, że hokej robi ogromne postępy.
Nie czuję się tak dzisiaj.
Ale to jeszcze nie koniec.
Rzeczywiście, są takie chwile, które dają nadzieję.
Następnie Matthew Tkachuk wyjaśnia w czwartkowy wieczór, dlaczego Pride Night był ważny dla Panthers.
„Noc taka jak ta jest dla mnie naprawdę ważna dla wszystkich” – powiedział Tkachuk. „Moim zdaniem to zdecydowanie najwspanialszy mecz na świecie i każdy jest mile widziany w mojej szatni”.
To jest to, co wybieram do zapamiętania.
(Górne zdjęcie Anthony’ego Duclaira i Panter podczas Pride Night: Elliott G. Schechter/NHLI za pośrednictwem Getty Images)
„Typowy ekspert od Twittera. Miłośnik kulinarny. Gracz. Student. Nieuleczalny miłośnik kawy. Zły praktyk popkultury.