streszczenie: Nowe badanie zagłębia się w często mętny świat praktyk gromadzenia danych przez uczniów w projektach badawczych. Podczas gromadzenia danych zbadano wątpliwe i potencjalnie oszukańcze zachowania, co pozwoliło uzyskać wiedzę na temat niewłaściwego postępowania uczniów.
Chociaż 64% uczniów nie zgłosiło żadnych problematycznych praktyk, stwierdzono pewne niepokojące zachowania, takie jak usuwanie danych i manipulowanie uczestnikami.
W badaniu podkreślono potrzebę przejrzystej komunikacji pomiędzy studentami a opiekunami oraz promowano otwartą naukę jako niezbędny element poprawy rzetelności badań.
Kluczowe fakty:
- Wspólny zespół studentów i badaczy psychologii przeprowadził ankietę wśród 473 studentów psychologii i 199 ich przełożonych, aby ocenić zachowania związane z gromadzeniem danych.
- Część uczniów zgłosiła problematyczne praktyki gromadzenia danych, w tym usuwanie danych i manipulację uczestnikami, a przełożeni prawdopodobnie nie docenili ich zakresu.
- Aby zwiększyć rzetelność badań, zaleca się przejrzystą komunikację między studentami i opiekunami oraz położenie nacisku na otwartą naukę.
źródło: Polskie Towarzystwo Psychologii Społecznej
Niedawne wysiłki na rzecz poprawy otwartości i przejrzystości w nauce już zaczynają przynosić owoce w kierunku większej uczciwości w sposobie, w jaki badacze pracują i publikują naukę. Obecnie powszechnie zdarza się, że naukowcy wstępnie rejestrują swoje badania i otwarcie dzielą się materiałami i danymi, dzięki czemu ich badania są łatwo dostępne do analizy naukowej i współpracy.
Jednak zachowania podczas zbierania danych w dalszym ciągu przypominają trochę „czarną skrzynkę”, zwłaszcza gdy są wykonywane przez uczniów. W rzeczywistości istnieje wiele wątpliwych, a nawet oszukańczych zachowań, takich jak mówienie uczestnikom konkretnych hipotez, którymi są zainteresowani przed rozpoczęciem badania lub nawet instruowanie ich, aby odpowiedzieli w określony sposób, który jest prawie niemożliwy do wykrycia.
Główny problem polega na tym, że obecne praktyki i przepisy są w większości nieskuteczne w zapobieganiu problematycznym zachowaniom w procesie gromadzenia danych lub ich sprawdzaniu. Co więcej, szczegółowa wiedza na temat rozpowszechnienia takich zachowań jest stosunkowo niewielka. Poprzednie badania skupiały się głównie na wątpliwych praktykach i niewłaściwym postępowaniu na innych etapach procesu badawczego, takich jak analiza danych i raportowanie.
Co ważniejsze, wątpliwe, a nawet oszukańcze zachowanie może być problemem nie tylko wśród badaczy, ale może mieć również ogromne znaczenie w projektach studenckich. Jeśli zebrane dane są publiczne, mogą być ponownie wykorzystywane przez innych studentów, promotorów i innych badaczy w ramach ich pracy, w tym artykułów naukowych publikowanych w czasopismach.
Nie ma jednak możliwości zapewnienia tym ponownym użytkownikom pełnej świadomości tego, co wydarzyło się podczas gromadzenia danych.
W ten sposób wspólny zespół studentów psychologii i badaczy z LMU Monachium postanowił zbadać wątpliwe praktyki studentów i niewłaściwe postępowanie badawcze podczas gromadzenia danych.
„Zapytaliśmy: czy możemy ufać danym uczniów?” Mówi dr Marilyn Altenmüller, autorka artykułu.
„Chcieliśmy wiedzieć, czy i w jaki sposób uczniowie rzeczywiście angażowali się w wątpliwe, a nawet oszukańcze praktyki podczas gromadzenia danych do swoich projektów. Interesowało nas, jakie czynniki sytuacyjne prawdopodobnie wzmocnią lub zmniejszą zaangażowanie uczniów w takie zachowania.
Zespół badawczy zbadał opinie 473 studentów psychologii i 199 promotorów na niemieckojęzycznych uczelniach. Zapytali ich o 17 zachowań, od wątpliwych po oszukańcze, aby sprawdzić, czy i którzy uczniowie angażowali się w poprzednie projekty. Przykłady obejmują umożliwienie uczestnikom celowego udziału w badaniu ze świadomością, że znają hipotezy; Weź udział we własnej ankiecie; Usuń lub utwórz dane od zera.
Naukowcy starali się także ocenić doświadczenia uczniów podczas realizacji projektów. Na przykład pytali, jakiego rodzaju oczekiwania i przyszłe stwierdzenia przekazał im przełożony.
Następnie zespół badawczy zapytał także opiekunów o ich postrzeganie zachowań uczniów związanych z gromadzeniem danych oraz o to, jak uczniowie postrzegali swoje projekty i nadzór.
Wyniki ankiety ujawniają pewne uspokajające, ale także niepokojące przemyślenia na temat „czarnej skrzynki” gromadzenia danych przez uczniów. Chociaż 64% uczniów nie zgłosiło żadnych problematycznych praktyk w zakresie gromadzenia danych, niektóre zachowania nie były rzadkością: 4% przyznało się do usunięcia danych; 8% wzięło udział w badaniu własnym; A 26% pozwoliło uczestnikom na udział, mimo że znali hipotezę.
Przełożeni mieli średnio podobne wrażenia na temat wątpliwego i oszukańczego zachowania uczniów. Wśród zauważalnych różnic było to, że przełożeni założyli znacznie mniejszą częstość występowania uczniów, którzy wzięli udział w ich ankiecie i niższą częstość usuwania danych.
W związku z tym zespół badawczy doszedł do wniosku, że przełożeni mogą nie doceniać niektórych wysoce problematycznych zachowań uczniów.
Aby zmniejszyć częstość występowania problematycznych zachowań związanych z gromadzeniem danych wśród uczniów, a tym samym poprawić jakość danych, badacze zalecają zwrócenie uwagi na postrzeganie przez uczniów presji, możliwości i uzasadnień angażowania się w takie zachowania. Ponadto korzystne byłoby uczynienie otwartej nauki kluczowym elementem nauczania.
W szczególności przejrzysta i jasna komunikacja między studentami a opiekunami może być jednym z najważniejszych kluczy do uzyskania wysokiej jakości danych o studentach, gotowych do badań. Ci uczniowie, którzy wiedzieli, że ich dane zostaną wykorzystane przez innych, również zgłaszali niższy wskaźnik rozpowszechnienia zachowań problematycznych.
„Być może opiekunowie powinni rozważyć, w jaki sposób eksperymentalne projekty studenckie mogą stać się okazją nie tylko do nauczania, ale także do badań” – podsumowali pozytywnie autorzy.
O tym newsie z badań neurologicznych
autor: Dymitar Bojadżjew
źródło: Polskie Towarzystwo Psychologii Społecznej
Komunikacja: Dimitar Boyadjiev – Polskie Towarzystwo Psychologii Społecznej
zdjęcie: Zdjęcie przypisane Neuroscience News
Oryginalne wyszukiwanie: Zamknięty dostęp.
„Unikanie otwartej nauki: czarna skrzynka gromadzenia danych uczniów„Przez Marilyn Sophie Altenmüller i in. Biuletyn Psychologii Społecznej
podsumowanie
Unikanie otwartej nauki: czarna skrzynka gromadzenia danych uczniów
Chociaż otwarta nauka prawdopodobnie zapoczątkowała pozytywne zmiany na niektórych etapach procesu badawczego (np. zwiększoną przejrzystość poprzez wstępną rejestrację), problematyczne zachowania podczas gromadzenia danych pozostają prawie niemożliwe do wykrycia i stanowią znaczne ryzyko dla ważności i integralności badań psychologicznych. – Zwłaszcza, gdy badacze korzystają z danych zebranych przez inne osoby (np. studentów).
Badając perspektywy studentów i opiekunów, niniejszy zarejestrowany raport podkreśla „czarną skrzynkę” gromadzenia danych przez studentów, koncentrując się na wątpliwych praktykach badawczych i niewłaściwym postępowaniu badawczym (QRP/M).
Większość uczniów nie zgłosiła żadnych problematycznych zachowań podczas zbierania danych, ale niektóre QRP/M – od nieco wątpliwych po skrajnie fałszywe – okazały się dość powszechne (np. wcześniejsze mówienie uczestnikom o hipotezie, udział we własnej ankiecie ).
Zapewniamy przegląd podejrzeń gromadzenia danych QRP/M przez uczniów i opiekunów, badamy potencjalne motywacje tych zachowań w oparciu o model trójkąta oszustwa (w tym naciski, możliwości i uzasadnienia) oraz raportujemy, jak studenci i opiekunowie postrzegają kwalifikowalność uczniów dane do innych zastosowań (np. przykład, publikacje naukowe).
Ponadto badamy rolę relacji student-opiekun, (np. komunikacja i oczekiwania) oraz praktyk otwartej nauki w projektach studenckich.
Podsumowując, nasze ustalenia wskazują na potencjalną wartość naukową danych z projektów studenckich. Promowanie przejrzystej komunikacji dotyczącej oczekiwań, doświadczeń i zamiarów pomiędzy opiekunami a studentami może dodatkowo przyczynić się do zwiększenia tej możliwości.
„Nagradzany beeraholik. Fan Twittera. Podróżnik. Miłośnik jedzenia.