„Thames the Breaks”: Boris Johnson rezygnuje z funkcji premiera Wielkiej Brytanii

LONDYN, 7 lipca (Reuters) – Znękany skandalami Boris Johnson ogłosił w czwartek, że rezygnuje z funkcji brytyjskiego premiera po dramatycznej utracie poparcia swoich ministrów i najbardziej konserwatywnych prawodawców, ale powiedział, że pozostanie na stanowisku do czasu wyboru następcy.

Gdy ponad 50 ministrów zrezygnowało jako nieuniknione, a prawodawcy wzywali go do odejścia, odizolowany i bezsilny Johnson powiedział, że jest jasne, że jego partia potrzebuje kogoś innego do przejęcia.

„Dzisiaj wyznaczyłem gabinet, który będzie służył do czasu, gdy będę miał nowego lidera”, powiedział Johnson przed swoim biurem na Downing Street, gdzie jego przemówienie obserwowali bliscy doradcy i jego żona Carrie.

„Wiem, że będzie wielu ludzi, którzy odczują ulgę, a może niektórzy będą rozczarowani. I powinieneś wiedzieć, jak smutno mi, że rezygnuję z najlepszej pracy na świecie. Ale to przełom”.

Johnson nie przeprosił za wydarzenia poprzedzające jego ogłoszenie i powiedział, że to „dziwne”, że został zmuszony do odejścia.

Okrzyki i oklaski wybuchły, gdy zaczął swoje przemówienie, wywołując wiwaty niektórych osób spoza bram Downing Street.

Po wielu dniach walki o swoją pracę Johnson został porzucony przez wszystkich, z wyjątkiem kilku.

Konserwatyści muszą teraz wybrać nowego lidera, proces, który może zająć tygodnie lub miesiące, a szczegóły zostaną ogłoszone w przyszłym tygodniu. Czytaj więcej

Sondaż Ugov wskazał ministra obrony Bena Wallace’a jako faworyta do zastąpienia Johnsona wśród członków Partii Konserwatywnej, a następnie wiceministra handlu Benny’ego Mordanta i byłego ministra finansów Risziego Sunaka.

Podczas gdy Johnson powiedział, że zostanie, przeciwnicy i wielu członków jego własnej partii wezwało go do natychmiastowego odejścia i przekazania go swojemu zastępcy, Dominicowi Raabowi.

Keir Starmer, przywódca głównej opozycyjnej Partii Pracy, powiedział, że konserwatyści zażądają parlamentarnego wotum zaufania, jeśli Johnson nie zostanie natychmiast zwolniony. Czytaj więcej

„Nie możemy trzymać się tego premiera miesiącami i miesiącami” – powiedział.

Kryzys nadchodzi, gdy Brytyjczycy stoją w obliczu największego ograniczenia finansów od dziesięcioleci, z pandemią Covid-19, rosnącą inflacją i gospodarkami w głównych krajach, z wyjątkiem Rosji, która według prognoz będzie słaba w 2023 roku.

Wynika to z lat wewnętrznych podziałów napędzanych przez wąskie głosowanie za opuszczeniem UE w 2016 r. i groźby utworzenia Wielkiej Brytanii z żądaniami drugiego referendum w sprawie niepodległości Szkocji w ciągu dekady.

Poparcie dla Johnsona wyparowało w ciągu jednej z najbardziej burzliwych 24 godzin w ostatniej brytyjskiej historii politycznej, gdy minister finansów Nadim Zahavi, który został powołany na swoje stanowisko dopiero we wtorek, wezwał swojego szefa do rezygnacji.

Zahavi i inni ministrowie gabinetu udali się w środę wieczorem na Downing Street wraz z wysokim przedstawicielem tych prawodawców spoza rządu, aby powiedzieć Johnsonowi, że gra się skończyła.

Początkowo Johnson odmówił ustąpienia i zaczął kopać, zwalniając Michaela Cove – członka jego najwyższego gabinetu, który był jednym z pierwszych, który powiedział mu, że powinien zrezygnować – próbując potwierdzić swój autorytet.

Ale w czwartek rano, kiedy napływały rezygnacje, stało się jasne, że jego pozycja jest nie do utrzymania.

„Powinieneś postąpić właściwie i już teraz” – napisał na Twitterze Zahavi.

Niektórzy zasiedziali, w tym Wallace, powiedzieli, że robią to tylko dlatego, że mają obowiązek dbać o bezpieczeństwo kraju.

Po rezygnacji kilku ministrów rząd stanął w obliczu impasu. Chociaż miał odejść, Johnson zaczął mianować ministrów na wolne stanowiska.

„Naszym obowiązkiem jest teraz zapewnić obywatelom tego kraju działający rząd” – powiedział parlamentowi Michael Ellis, minister w departamencie gabinetu, który nadzoruje funkcjonowanie rządu.

Od celebrytów po dzicz

Johnson doszedł do władzy prawie trzy lata temu obiecując, że uratuje Brexit przed zaciekłymi konfliktami, które nastąpiły po referendum w 2016 roku. Zlekceważył obawy niektórych, że jego narcyzm, nieumiejętność zajmowania się szczegółami i reputacja oszusta czyniły go nieodpowiednim.

Od tego czasu niektórzy konserwatyści entuzjastycznie poparli byłego dziennikarza i burmistrza Londynu, podczas gdy inni, pomimo zastrzeżeń, poparli go, ponieważ był w stanie zaapelować do części elektoratu, którzy normalnie odrzuciliby ich partię.

Zostało to potwierdzone w wyborach w grudniu 2019 roku. Jednak wojownicze i chaotyczne podejście jego administracji do sprawowania rządów oraz seria skandali osłabiły dobrą wolę wielu jego prawodawców, a sondaże pokazują, że jest on niepopularny wśród opinii publicznej.

Ostatni kryzys wybuchł po tym, jak Chris Fincher, prawodawca, który pełnił rządową rolę w duszpasterstwie, został zmuszony do rezygnacji po tym, jak został oskarżony o oszukiwanie mężczyzn w prywatnym klubie dla członków.

Zanim Johnson go zatrudnił, Pincher musiał przeprosić po tym, jak powiedziano mu, że był przedmiotem wcześniejszych zarzutów o niewłaściwe zachowanie seksualne. Premier powiedział, że zapomniał.

Nastąpiły miesiące skandali i niewłaściwych zachowań, w tym niesławny raport o plugawych imprezach w jego rezydencji i biurze na Downing Street, które łamały zasady blokowania Covid-19 i zostały ukarane grzywną przez policję na zgromadzeniu z okazji jego 56. urodzin.

Zawraca polityka, słaba obrona prawodawcy, który złamał zasady lobbingu i krytykuje, że nie robi wystarczająco dużo, aby poradzić sobie z inflacją, ponieważ wielu Brytyjczyków zmaga się z rosnącymi cenami paliw i żywności.

W swoim przemówieniu rezygnacyjnym Johnson podkreślił swoje sukcesy – od zrealizowania Brexitu po zapewnienie najszybszego w historii wprowadzenia szczepionki na COVID-19 w Europie. Powiedział jednak, że jego starania, by przekonać kolegów do zastąpienia przywódcy i realizacji rządowego programu podczas trwającej wojny na Ukrainie, nie powiodły się.

„Żałuję, że nie wygrałem tych kłótni. Oczywiście boli mnie to, że sam nie widzę wielu pomysłów i projektów” – powiedział.

„Ale jak widzieliśmy w Westminster, instynkt stadny jest potężny – kiedy stado się porusza, porusza się i, moi przyjaciele, nikt nie jest w ogóle niezastąpiony w polityce”.

Dodatkowe reportaże autorstwa Williama Jamesa, Kylie MacLellan, Andrew MacAskill, Alistaira Smouta, Williama Schomberga, Muwiji M, Farooqa Sulaimana i Sachina Ravikumara; Michael Holden i Elizabeth Piper; Montaż dokonali Kate Holden, Frank Jack Daniel, Toby Chopra i Mark Heinrich

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.