CJ Stroud Teksańczycy marzą duże, ale niewystarczające

HOUSTON — Było po wszystkim przed końcem trzeciej kwarty. Każdy fan Houston Texans na stadionie NRG stał, wygwizdywał i machał telefonami jak latarkami w stronę drużyny, o której nikt nie myślał, że może narobić hałasu w tym sezonie.

A gdy do końca meczu pozostało 10 minut, dzień debiutanta CJ Strode’a już się skończył. Uzyskał 16 z 21 trafień na 274 jardy, trzy przyłożenia, żadnych przechwytów i skuteczność podań na poziomie 157,2 w przegranym przez Houston 45-14 meczu z Cleveland Browns w rundzie z dziką kartą. I naprawdę potrzebował pierwszej połowy, gdyż 236 jardów przeszedł do obrony nr 1 w lidze, czyli najwięcej jardów, jakie Browns przepuścili przez pierwsze dwie kwarty w całym sezonie.

„Nigdy nie widziałem czegoś takiego” – powiedział Brevin Jordan, trzecioroczny ciasny koniec.

Stroud pojawił się Cleveland jako postacie fikcyjne. Nigdy nie został zwolniony, a jedyny raz, kiedy został trafiony, Stroud i tak wykonał 38-jardowe podanie do Nico Collinsa.

„To numer 3 lub 4 w toku, w zależności od tego, jak na to spojrzeć” – powiedział rezerwowy rozgrywający Davis Mills. „(Stroud) wykonuje dobrą robotę, wykorzystując to, co daje nam obrona, i nie ma znaczenia, czy 1 nie jest otwarte, czy 2 nie jest otwarte, on po prostu cały czas klika swoim krokiem. Będziemy polegać na naszej linii ataku, aby ustawić obronę i znaleźć faceta w kosmosie.

Rozgrywający Stroud and Browns, Joe Flacco, przez większą część pierwszej połowy wymieniał się sianokosami. W zeszłym tygodniu w Indianapolis – meczu, który Teksańczycy muszą wygrać, aby mieć szansę na play-offy – Stroud był oszołomiony swoim pierwszym meczem w godzinach największej oglądalności, trafiając po podaniu z 75 jardów w pierwszej akcji meczu. W sobotę po raz kolejny zaliczył przyłożenie w pojedynczej akcji, tym razem do Jordanii, wykonując krótkie podanie na płaskich 76 jardach do pola punktowego na początku drugiej kwarty w ramach najdłuższej gry Teksańczyków w sezonie. Houston objęło prowadzenie 24-14, gdy Dalton Schultz otworzył wynik w końcówce połowy po 37-jardowym słupku.

W drugiej połowie dominowała obrona DiMeco Ryansa, a obrońca Steven Nelson i obrońca Christian Harris wykonali swoje pierwsze dwie szóstki w sezonie i prowadzili 38-14. Obrona Houston, wzmocniona przez Willa Andersona Jr. i Jonathana Greenarda, których w ostatnich meczach ograniczała kontuzja, wielokrotnie wywierała presję na Flacco, przez co czuł się niekomfortowo w kieszeni. Tymczasem obrona biegowa utrzymała Browns na dystansie zaledwie 56 jardów w biegu, gdy Cleveland przegrywał w drugiej połowie.

Stroud został najmłodszym rozgrywającym w historii NFL, który w sobotę wygrał mecz play-off, ale jego koledzy z drużyny widzą w jego przyszłości jeszcze większe rzeczy.

„Myślę, że będzie najlepszy w historii” – powiedział rozgrywający trzeciej linii Case Keenum, weteran NFL z 11-letnim stażem. „On naprawdę ma do tego potencjał. … Wiem, jest za wcześnie, żeby mówić takie rzeczy. Ale stary, on robi rzeczy nie z tego świata.

Częścią pracy Keenuma jest bycie człowiekiem szumu na początek. On o tym wie i przyznaje się do tego. Ale on mówi poważnie. „W dobry dzień mogą być dwa lub trzy (rzuty), które chcę oddać, w zły dzień będzie 10” – powiedział Keenum. „Mogę policzyć na palcach jednej ręki rzeczy, które przegapił przez cały rok”.

Keenum powiedział w środę, że jego ulubionym rzutem debiutanta są co dwie minuty. W zeszłym tygodniu odbyły się ćwiczenia ze wspinaczką, podczas których Collins zanurkował i zwymiotował, zanim złapał piłkę; Kilka minut później strzał Strouda z 23 jardów trafił Collinsa, zapewniając Teksańczykom pozycję do zdobycia bramki.

„To jeden koleś, który jest zamknięty” – powiedział Collins. „Jest spokojny i opanowany, jest gotowy oddać wszystko dla swojego brata. Siódemka jest wyjątkowa”.

Jordan przestał sprawiać, że Stroud czuł się jak debiutant podczas obozu przygotowawczego.

„Chcę, żebyś był w gnieździe i wokół niego” – powiedział Jordan. „Facet jest niewiarygodny, jak się porusza, jak mówi, wszystko. Od obozu przygotowawczego jest kapitanem i zawodnikiem QB1. Można powiedzieć, jak się porusza, jak chodzi po szatni i rozmawia z chłopakami. Kiedy się mieć pokornego, pewnego siebie faceta, który chce pracować. , Nie ma ograniczeń.

„To, co C.J. robi na boisku, rozbudza zainteresowanie miastem, człowieku, wspaniale jest być tego częścią” – powiedział Damien Pearce.

Kiedy Ryans wyłonił się na głównego kandydata na trenera drużyny z Teksasu w styczniu zeszłego roku, były obrońca Teksańczyków i obecny gospodarz radia w Houston, Seth Payne, miał trudności ze znalezieniem odpowiednich słów, aby opisać Ryansa słuchaczom radiowym Payne'a.

„Jestem naprawdę sfrustrowany próbą wyjaśnienia, jak wyjątkowy jest on” – powiedział Payne. „Ponieważ zawsze słyszy się te bzdury od ludzi, takich jak kampanie PR, o tym, jacy to wspaniali goście.… Więc dosłownie musiałem stanąć na szczycie stołu, aby powiedzieć wszystkim: nie, mówię to szczerze. On jest inny niż wszyscy inni.

Payne był „starym, zrzędliwym weteranem”, kiedy Teksańczycy pokonali Ryansa w drugiej rundzie draftu do NFL w 2006 roku. I był zdenerwowany, że zaczął tak wcześnie na obozie przygotowawczym jako początkujący linebacker.

„W ciągu dwóch dni zdałem sobie sprawę, jakim głupcem byłem, mając taką opinię” – powiedział. „Facet emanuje przywództwem i dojrzałością. Teraz to się wyróżnia, ale kiedy dzieciak ma 22 lata, to naprawdę się zapada w pamięć. Wtedy widać, że ktoś ma starą duszę.

Payne opowiada historię o tym, jak Ryans po raz pierwszy ogłaszał zagranie w grupie, kiedy nowicjusz miał trudności z wywołaniem zagrania, a Payne go obserwował. „Spojrzał na mnie i był jak Władca Bestii” – powiedział Payne. „Nawet nie wiem, co się stało, od razu mnie zapewniono, że prawdopodobnie strzelił do mnie strzałką ze środkiem uspokajającym”.

Głębiej

W przypadku wschodzących Teksańczyków wszystko zależy od trenera DeMeco Ryansa, a nie od niego

Wieloletnia dysfunkcja Houston zaczęła się pod rządami ognistego Billa O'Briena i tajemniczego Jacka Easterby'ego. Po zwolnieniu O'Briena rozgrywający franczyzy Deshaun Watson poprosił o wymianę. Potem korupcja. Watson nie grał w sezonie 2021, po czym został sprzedany do Cleveland, a Houston jeździł na rowerze dwoma jednorazowymi trenerami w latach 2021 i 2022.

Ryans, który jako sześcioletni starter w Houston zdobył dwa tytuły Pro Bowl, po świetnej passie jako asystent defensywy w San Francisco wyrósł na jednego z najbardziej pożądanych głównych trenerów na rynku w zeszłym sezonie. W swojej byłej drużynie był faworytem. A może wypożyczenie strzałek uspokajających.

Stroud dokonał zmiany w ofensywie, polegając na młodych nosicielach flag, takich jak Ryans Anderson, którzy odcisnęli swoje piętno w obronie. Wynik? Dziesięć zwycięstw od 2019 roku i tytuł mistrza pierwszej ligi. Teraz, po sobotnich fajerwerkach, zmiana nastąpiła tak szybko, że gracze, którzy byli tu w zeszłym roku i rok wcześniej, nadal nie wydają się realni.

„Moje ostatnie dwa lata tutaj nie były wspaniałe” – powiedział Collins. „Mieliśmy 10 zwycięstw, teraz 11 zwycięstw, play-offy – to ogromna zmiana. Trudno wyjaśnić to uczucie”.

„Och, 3-13 to play-off, druga runda?” – powiedział Pierce. „Wszyscy w nas wątpili, ale to prawda. W zeszłym roku nie daliśmy im powodu, aby w nas uwierzyli.

Rok, dwa lub trzy lata temu Payne usłyszał, że charakter rozmów, które odbiera, radykalnie się zmienił.

„Rozmowa dotyczy raczej prawdziwego futbolu niż dramatu z opery mydlanej” – powiedział. „Było tak wiele problemów i tak wiele zagrań – i, szczerze mówiąc, dysfunkcji – że na chwilę zapomina się, że można być drużyną piłkarską skupioną na graniu w piłkę nożną”.

Carlos Lopez, 28-letni kibic Teksasu, który przez większość swojego życia przychodzi na mecze, w sobotę na swoim miejscu na drugim poziomie stadionu NRG miał na sobie koszulkę Strat z numerem 7. Przed meczem powiedział, że zdał sobie sprawę, że pułap Teksańczyków jest wyższy, niż myślał.

„Kiedy Deshaun tu był, pomyślałam, że to najlepsza rzecz, jaką mogliśmy dostać, i byliśmy bardzo szczęśliwi, że mieliśmy Deshauna” – powiedziała Lopez. „Ale teraz, patrząc wstecz… lepiej jest nam tu, gdzie jesteśmy, niż to, co Deshaun dla nas zrobił.

„To nowe oczekiwanie, będziemy tu znowu i znowu. Takie oczekiwania Stroud postawił sobie i temu zespołowi. To, czego dokonał przez rok.

(Zdjęcie: Michael Owens/Getty Images)