Środowiskowe pobieranie próbek DNA nie jest niczym nowym. Zamiast odkrywać lub polować na zwierzę, próbki DNA można pobierać ze śladów, które pozostawiają, dostarczając wskazówek na temat ich różnorodności genetycznej, pochodzenia (np. za pośrednictwem mitochondrialnego DNA) i stanu zdrowia populacji. Tym, co zaskoczyło naukowców z University of Florida (UoF), kiedy używali środowiskowych próbek DNA do badania zagrożonych żółwi morskich, była ilość ludzkiego DNA, którą znaleźli w swoich próbkach. To skłoniło ich do przeprowadzenia badań nad ludzkim DNA, które pobrali w ten sposób Ciekawe efekty.
Odkąd sekwencjonowanie genetyczne stało się możliwe, dokonano wielu przełomów, dzięki którym stało się ono dokładniejsze, tańsze i bardziej wszechstronne. Argument tych badaczy UoF w ich papier W natura i jej ewolucja jest to, że chociaż pobieranie ludzkiego DNA środowiskowego (eDNA) ma duży potencjał do badania populacji, podobnie jak ma to miejsce obecnie w przypadku pobierania próbek ścieków, ale bardziej kompleksowo. Może to przynieść ogromne korzyści w badaniu populacji ludzkich w dużym stopniu, w jaki monitorujemy inne gatunki zwierząt, które już wykorzystują eDNA i podobne materiały, które są codziennie odrzucane w ramach normalnych funkcji biologicznych.
Naukowcom udało się wykryć kilka problemów genetycznych w ludzkim eDNA, które zebrali, demonstrując wykonalność wykorzystania go jako narzędzia do monitorowania zdrowia populacji. Mniej dramatyczną konsekwencją ich odkryć było to, jak trudno byłoby zapobiec zanieczyszczeniu próbek ludzkim DNA, co mogłoby wpłynąć na badania. Tymczasem duży słoń DNA w pokoju śledzi jednopoziomowo, co jest bardzo ekscytujące dla badaczy monitorujących populacje dzikich zwierząt. W przeciwieństwie do tych zwierząt, Homo sapiens Jest wyjątkowy, ponieważ sprzeciwia się takiemu nadzorowi opartemu na eDNA na poziomie indywidualnym.
Trudno powiedzieć, jakie są pełne implikacje tych nowych narzędzi, ale to tylko jeden z nieuniknionych rezultatów, ponieważ nasze metody sekwencjonowania genetycznego udoskonalają się, a ludzie nadal wyrzucają swoje DNA w różne miejsca.
„Nagradzany beeraholik. Fan Twittera. Podróżnik. Miłośnik jedzenia.