Masy śniegu kurczą się na całej półkuli północnej

Jak wynika z najbardziej wszechstronnej oceny, pokrywa śnieżna na półkuli północnej kurczy się ze względu na zmiany klimatyczne, a wiele społeczności może wkrótce stanąć w obliczu „klifu utraty śniegu”.

Skutki zmian klimatycznych mogą się znacznie różnić w zależności od miejsca, dlatego do niedawna trudno było wyobrazić sobie szerszy obraz śniegu. Teraz widzimy, że wiele najbardziej dotkniętych miejsc to te, których woda zależy od pokrywy śnieżnej. Nowe badanie pokazuje, że inne społeczności, które nie odnotowały dotychczas stosunkowo dużego wpływu, są na dobrej drodze do przekroczenia progu temperatury, który nagle przyspieszyłby utratę śniegu. opublikowany W magazynie Natura Oferuje.

„Tam, gdzie mieszka większość ludzi i gdzie większość ludzi w coraz bardziej konkurencyjny sposób wykorzystuje dostępność wody, zwłaszcza tej pochodzącej ze śniegu, żyją oni w miejscach, które znajdują się na tej tracącej śnieg skarpie lub na niej” – powiedział Justin Mankin, adiunkt geografii. w Dartmouth i główny autor nowego artykułu.

Co to jest łopata do usuwania śniegu? Naukowcy odkryli, że gdy średnia temperatura zlewni w zimie wzrośnie powyżej 17 stopni Fahrenheita (minus 8 stopni Celsjusza), nawet niewielki wzrost temperatury może radykalnie przyspieszyć utratę śniegu.

„Kiedy akwarium spadnie z klifu, nie jest już kwestią krótkotrwałego zarządzania awarią aż do następnych dużych opadów śniegu. Zamiast tego akwarium przystosuje się do trwałych zmian w dostępności wody” – stwierdził Mankin w komunikacie prasowym.

Udokumentowano wcześniejsze badania Straty śniegu okładka W ocieplającym się świecie – ale to co innego niż w tym badaniu śnieg, który mierzy ilość wody w śniegu, a nie zasięg geograficzny pokrywy śnieżnej. Większość wody przepływającej przez rzeki na półkuli północnej pochodzi ze śniegu. Dlatego bardzo ważne jest zrozumienie, jak pokrywa śnieżna zmienia się wraz z klimatem, zwłaszcza że społeczności borykają się z problemem malejących zasobów.

Aby przeprowadzić badanie, autorzy przestudiowali zbiory danych dotyczące 169 dorzeczy na półkuli północnej w latach 1981–2020. Porównali obserwacje w świecie rzeczywistym z symulacjami modelu klimatycznego świata z historycznymi emisjami paliw kopalnych przez człowieka i bez niego. Następnie wykorzystali uczenie maszynowe, aby powiększyć i zbadać trendy pokrywy śnieżnej w skali dorzecza. W ten sposób udało im się powiązać trendy śniegowe panujące w ciągu ostatnich 40 lat ze zmianami klimatycznymi.

„Udało nam się zidentyfikować naprawdę wyraźny ślad emisji antropogenicznych” – mówi Alex Gottlieb, pierwszy autor nowego badania i doktorant w Dartmouth. Innymi słowy, wyraźnie widzą wpływ zanieczyszczeń paliwami kopalnymi na tendencje śnieżne na półkuli północnej.

Powiązanie to było dotychczas trudne do ustalenia, ponieważ globalne ocieplenie powoduje wzrost temperatur I Więcej opadów, które mogą ze sobą kolidować. Na przykład średnie temperatury mogą być wyższe, ale podczas burzy mogą występować większe opady śniegu.

„Badanie ujawnia zaskakującą nieliniową zależność między masą śniegu a temperaturą, co ma złożone implikacje” – napisał Jouni Poliainen, profesor naukowy w Fińskim Instytucie Meteorologicznym, w towarzyszącym artykule komentującym nowe badania.

Naukowcy zaobserwowali jedynie minimalną utratę śniegu na 80% półkuli północnej, gdzie zimy są zazwyczaj mroźniejsze. W niektórych częściach Alaski, Kanady i Azji Środkowej wzrosła gęstość śniegu. W końcu jednak, jeśli planeta będzie się nadal ocieplać, nawet te miejsca mogą spaść ze zbocza utraty śniegu.

Pozostałe 20 procent półkuli, która straciła najwięcej śniegu, to miejsce, gdzie żyje większość ludzi na półkuli północnej. Obejmuje to południowo-zachodnie i północno-wschodnie Stany Zjednoczone oraz Europę środkową i wschodnią, gdzie gęstość pokrywy śnieżnej zmniejsza się nawet o 20% na dekadę.

Pod koniec stulecia części południowo-zachodnich i północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych mogą być prawie wolne od śniegu do końca marca, miesiąca, w którym na półkuli północnej jest zazwyczaj największa pokrywa śnieżna. Utrata śniegu stanowi poważny problem dla społeczności, których lokalna gospodarka jest od tego zależna. W małych miejscowościach narciarskich położonych niżej wzniesienia biznes szybko się wyczerpuje, gdy zbliżają się do zboczy, po których następuje utrata śniegu. Tymczasem Południowy Zachód znajduje się w uścisku od dwóch dekad Mega susza Nie mogą sobie pozwolić na utratę topniejącego śniegu, który zapewnia wodę podczas suchego lata.

„[The study] „To naprawdę uwydatnia słabe punkty tego regionu, takie jak susza, dostępność wody itd., tylko dlatego, że jesteśmy tak uzależnieni zarówno od dorzecza rzeki Kolorado, jak i Sierra Nevada w Kalifornii” – mówi Chad Thackeray, kierownik naukowy ds. klimatu na UCLA. z Instytutu Środowiska i Zrównoważonego Rozwoju w Los Angeles, który nie brał udziału w badaniu.