To już był pracowity rok dla fanów Metroidvanii. Wychodząc z przepięknie znakomitego Prince of Persia: The Lost Crown, Ultros pojawia się teraz od mniejszego wydawcy, ale bez własnych fanfar. Dzięki unikalnemu stylowi graficznemu i instynktownemu, niepokojącemu tonowi z pewnością nie przypomina to obecnie niczego innego, z bardziej tajemniczą i skupioną na graczach historią, niż można by się spodziewać.
W grze gracze budzą się na tajemniczym statku kosmicznym, który wydaje się być miejscem narodzin ogromnej przestrzeni zwanej Ultros – rodzaju kosmicznego horroru Lovecrafta, który instynktownie wydaje się czymś złym dla wszechświata.
Mniej więcej pierwsza godzina Ultros jest dość tradycyjna, podczas której eksplorujesz przewijaną w bok część mapy, znajdujesz krótki miecz do walki i spotykasz kilka dziwnych postaci, które przekazują ci tajemne informacje do przyswojenia. Rozpoczynasz eksplorację drzewa umiejętności i dowiadujesz się, że będziesz mógł przypisać tylko kilka z tych umiejętności, aby zachować je pomiędzy „odcinkami”, nie do końca wiedząc, co to oznacza.
Następnie, po pokonaniu pierwszego miażdżącego bossa w grze, ta zagadka zostanie rozwiązana, gdy odłączysz śpiącego mnicha od procesu narodzin Ultrosa (dobrze czytasz) i zostaniesz wciągnięty w wir czasoprzestrzenny, aby obudzić się z powrotem tam, gdzie zacząłeś. Będziesz mieć tylko te umiejętności, które udało ci się wybrać do ochrony, a mnich nadal zostanie wycięty, ale od tego momentu będziesz musiał zacząć od nowa, udając się do centralnego pomieszczenia, aby ponownie zebrać siły i wyruszyć . Aby znaleźć nową ścieżkę, możesz użyć wspomnianego narzędzia, aby znaleźć następnego mnicha.
Oto odcinek Ultros, dziwne połączenie historii Metroidvanii z najlżejszymi elementami roguelite. Jest to odcinek, który nie resetuje Cię zbyt mocno, ale rezonuje tematycznie, gdy zaczyna ujawniać więcej szczegółów na temat statku, na którym się znajdujesz (większość z tych szczegółów nie jest jeszcze całkowicie ostateczna).
Twoje główne narzędzia to krótki miecz do walki i mały pływający robot zwany Ekstraktorem, w którym znajdują się ulepszenia nawigacji, które będziesz zdobywać krok po kroku w miarę postępów w grze. Walka jest prosta, w dużej mierze skupiona wokół systemu uników, który pozostawia przeciwników otwartych po naciśnięciu przycisków w odpowiednim czasie, i choć jest przyjemny i dość responsywny, szybko zorientujesz się, że bardzo brakuje różnorodności przeciwników. Gra ma również niewielką lub żadną krzywą trudności; Bossowie są zawsze bardzo bezpośredni, a wrogów można łatwo pokonać, a jedyne prawdziwe bariery, jakie kiedykolwiek napotkaliśmy, często okazywały się barierami nawigacyjnymi.
Zabijając brzęczące potwory, będziesz podnosić części ciała, których można użyć do leczenia i napełniania swoich sklepów czterema zasobami do wyrównywania poziomów, co wydaje się bardziej zagmatwane niż w praktyce. Te grabieże prowadzą do ostatniego zwrotu w rozgrywce, jednej z najbardziej innowacyjnych gier Ultros. Możesz także znajdować i zbierać nasiona podczas poruszania się po statku, sadząc je w określonych miejscach, aby wykiełkować różne rodzaje roślin. Niektóre oferują mnóstwo leczniczych jagód, a inne oferują nowe opcje poruszania się, od punktów wspinaczkowych po pęd. – Zwiększa prędkość budowy.
Decydujesz się na uprawę roślin, które mogą mieć naprawdę osobisty wpływ na rozległą mapę, zanim dojdziesz do dwóch ostatnich odcinków, choć jasne jest, że gra została starannie zaprojektowana, aby te wybory nie uniemożliwiły ci dostępu do obszarów, które chcesz trzeba. Dostęp chyba, że są naprawdę wyraźne znaki. A najlepsze jest to, że po zakończeniu cyklu rośliny rosną większe, a wkrótce statek staje się bardziej bujny i pełen roślin, rezonując z niektórymi rytmami fabuły.
To bujne, żywe wrażenie jest zgodne ze wspaniałym stylem graficznym Ultros, ich największym i najbardziej zapadającym w pamięć hitem. To wypełnione neonami, ręcznie rysowane doświadczenie wizualne, które jest pod pewnymi względami proste dzięki podstawowemu projektowi 2D, ale stale zapewnia piękne projekty i tła na drodze do prawdziwego sprzedania swojej artystycznej wizji. Hollow Knight jest oczywistym kamieniem probierczym tej gry i cicha, ponura rozgrywka znajduje tu w pewnym sensie odzwierciedlenie, ale wizualnie Ultros sprawia wrażenie przesiąkniętej kwasem wersji tego podziemnego świata, w naprawdę niezapomniany sposób.
Jednakże, w tym samym duchu co rozczarowująca walka, czysta platformówka Ultros również nie jest na elitarnym poziomie, który powoduje, że fani wibrują w oczekiwaniu na długo oczekiwany Silksong. Chociaż poruszanie się jest wystarczająco płynne, skoki są nieco nieprecyzyjne, a zasięg ruchu jest bardzo ograniczony w sposób, który może sprawić, że perspektywa przedostania się z jednej strony dużej mapy na drugą będzie nieco zniechęcająca i stresująca.
Podobnie pod koniec gra oferuje Ci możliwość przyjęcia nowego podejścia do fabuły, łącząc cały statek swego rodzaju siecią żył – siecią, która wymaga poruszania się po jej korytarzach, aby ostrożnie łączyć ze sobą węzły.
Proces ten jest interesujący i zabawny w małych dawkach, ale zablokowanie za nim szybkiej podróży jest nieco kłopotliwe i nie trzeba było długo czekać, aby porzucić ten pomysł na rzecz szybszego rozwiązania. Unikanie stosunkowo częstych momentów przyjemnej frustracji jest trochę denerwujące.
Wniosek
Ultros posiada identyfikację wizualną godną prawdziwego uznania, oszałamiającą wizję egzotycznych kolorów oraz pomysły projektowe, które na długo zapadają w pamięć. Szkoda, że platformówka i walka nie mogą dorównać temu solidnemu sukcesowi. Jeśli jednak szukasz wyjątkowo wyglądającej gry Metroidvania, pełnej pomysłów i skromnego 10-godzinnego czasu działania z opcją większej liczby, jeśli Ci się spodoba, jest kilka gier, które mogą jej dorównać pod względem stylu.
. „Nieuleczalny entuzjasta muzyki. Bacon geek. Badacz internetu. Hipsterski miłośnik telewizji”.