„Rosyjskie wojsko jest nadmiernie rozbudowane i znajduje się w niepewnej sytuacji, jeśli Ukraina stanie się przedłużającą się wojną”, powiedział w poście w mediach społecznościowych Seth Jones, wiceprezes Center for Strategic and International Studies, think tanku z siedzibą w Waszyngtonie.
„Zakładając, że na Ukrainie jest 150 000 rosyjskich żołnierzy i populacja 44 miliony, to stosunek siły wynosi 3,4 żołnierzy na 1000 osób. Nie można utrzymać terytorium w takiej liczbie” – powiedział Jones.
Porównał stosunek siły rosyjskiej do okupacji po poprzednich wojnach na całym świecie, mówiąc, że odnoszące sukcesy wojska miały „astronomicznie wyższy” współczynnik siły.
Na przykład powiedział, że siły alianckie, które okupowały Niemcy w 1945 r., miały 89,3 żołnierzy na 1000 mieszkańców; siły NATO w Bośni 1995, 17,5 żołnierzy na 1000 mieszkańców; Siły NATO w Kosowie w 2000 r., 19,3 do 1000, a siły międzynarodowe w Timorze Wschodnim w 2000 r., 9,8 do 1000.
Analityk i matematyk James Quinlivan napisał w 2003 roku recenzję dla RAND Corp. , że standardowy stosunek siły do udanej kariery wynosi około 20 do 1000.
Stosunki sił amerykańskich i koalicyjnych w Afganistanie w 2002 r. i Iraku w 2003 r. wynosiły odpowiednio tylko 0,5 do 1000 i 6,1 do 1000, według statystyk cytowanych przez Quinlivana.
„Obecność dużej liczby żołnierzy i policji ma kluczowe znaczenie dla egzekwowania prawa i porządku” – powiedział Jones. „W rzeczywistości liczba rosyjskich żołnierzy na Ukrainie nie jest nawet wystarczająca, aby utrzymać przez długi czas jakiekolwiek większe miasta”.
Powiedział, że gdyby rosyjscy okupanci stanęli w obliczu wojny partyzanckiej w przypadku upadku rządu ukraińskiego, to szanse nie byłyby na ich korzyść.
„Byliby w poważnym niebezpieczeństwie porwania przez ukraińskich rebeliantów” – dodał.
Po zakończeniu II wojny światowej wojska radzieckie rozpoczęły długą kampanię przeciwko ukraińskim powstańcom. Wojny partyzanckie trwały do końca lat czterdziestych w niektórych częściach zachodniej Ukrainy, ale na początku lat pięćdziesiątych Sowieci zmiażdżyli większość zbrojnego oporu.
Urzędnicy amerykańscy zauważyli również, jak rozciągnięte stały się rosyjskie linie zaopatrzenia nawet na wczesnych etapach inwazji.
Jak wyjaśnił CNN jeden z wysokich rangą urzędników USA, Rosja spodziewała się szybkiego zwycięstwa i być może zaniedbała planowanie odpowiedniego zaopatrzenia swoich sił. Ten urzędnik wyjaśnił, że linie zaopatrzenia są „definiującą słabością”.
Jednak przedstawiciele amerykańskiej administracji poinformowali w poniedziałek, że Rosja ma zintensyfikować swoje operacje na Ukrainie.
Urzędnicy ostrzegali prawodawców w tajnych odprawach, że druga fala sił rosyjskich prawdopodobnie wzmocni pozycję kraju na Ukrainie, a duża liczba może być w stanie przezwyciężyć opór Ukrainy, według dwóch osób zaznajomionych z tymi odprawami.
„Ta część była przygnębiająca” – powiedział CNN jeden z ustawodawców.
Jednak mapa aktualnych pozycji Rosji pokazuje, że siły Moskwy kontrolowały tylko niewielką część Ukrainy – rozległego kraju, nieco mniejszego od amerykańskiego stanu Teksas.
I znowu, patrząc na przeszłe konflikty, Rosja stoi przed ogromnymi wyzwaniami w kontrolowaniu miejskich obszarów Ukrainy, takich jak stolica, Kijów.
„Teren miejski zapewnia niewiarygodne zasoby i korzyści dla sił obronnych, aby zadać nieproporcjonalną liczbę ofiar atakującemu elementowi, kończąc atakującemu czas w strategicznym środowisku i ostatecznie rażąco powstrzymując rozpęd ataku” – napisali w tym miesiącu John Spencer i Jason Gero. dla Institute of Modern Warfare w West Point, siedziby Akademii Wojskowej USA.
Dwóch, byłych amerykańskich i kanadyjskich oficerów wojskowych, odnosiło się do konfliktów od II wojny światowej do wojny koreańskiej, od Czeczenii po Syrię, gdzie obrońcy miast byli w stanie zadać napastnikom ciężkie straty.
Przy 40-milowej (64-kilometrowej) kolumnie rosyjskich pojazdów wojskowych i opancerzenia ustawionej w kierunku Kijowa, to, co zasugerowali Spencer i Jiro, stało się z rosyjską tarczą w Groznym w Czeczenii w 1995 roku, może być dla Moskwy złowieszcze. obecne siły.
Napisali, że czeczeńscy separatyści, pracujący w zespołach nie więcej niż dwóch ludzi, używający karabinów, granatów i granatników, na rosyjskich pojazdach pancernych piwnic i górnych pięter budynków.
„Czołgi główne i inna broń nie mogą skutecznie reagować na ogień” – powiedzieli Spencer i Giroud.
„Po złapaniu w pułapkę zespoły zasadzkowe uderzały w słabe punkty rosyjskich czołgów i transporterów opancerzonych, uderzały w przód i podążały za pojazdami, szybko wycofywały się, a następnie przechodziły na flanki, aby ponownie uderzyć w teraz sparaliżowane rosyjskie kolumny” – powiedział.
Poinformowali, że w ciągu trzech dni w styczniu 1995 roku jedna rosyjska brygada straciła 102 ze 120 pojazdów opancerzonych i 20 z 26 czołgów na rzecz czeczeńskich separatystów w Groznym.
Jeśli ten przykład odnosi się częściowo do tego, z czym zmierzą się rosyjscy najeźdźcy w miastach Ukrainy, to wojna nie zakończy się szybko.
„Zagorzały badacz zombie. Organizator.